| RODZAJ | Jarząb |
| GATUNEK | mączny |
| RODZINA | Różowate (Rosaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Sorbus aria |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w stanie dzikim w Europie, z wyjątkiem niektórych części na południowym wschodzie, na Kaukazie, w Makaronezji i Afryce Północnej[2]. W Polsce występuje w reglu dolnym w Karkonoszach, Tatrach i w Pieninach, rzadko na niżu. Jest u nas także sadzony jako gatunek ozdobny. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Krzew lub drzewo o wysokości od 3 do 15 m. Forma wzrostu zmienna. Gałęzie tworzą często nieregularne, szerokie korony.
|
| KORA, PĘDY | Posiada często wiele pni. Kora ciemnoszara, gładka, płytko bruzdkowana. Czerwonobrunatne gałązki oraz pączki okryte są pajęczynowatym, białym i łatwo ścierającym się filcem. Pędy skrócone wyraźne.
|
| LIŚCIE | Podłużnoeliptyczne do jajowatych, nie podzielone, a tylko pierzastoklapowane, na ogonkach. Z wierzchu błyszcząco ciemnozielone, spodem gęsto owłosione białym kutnerem. Na brzegu nieregularnie podwójnie piłkowane.
 |
| KOLOR KWIATÓW | biały
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Tzw. owoc pozorny. Jest żółtawoczerwony lub szkarłatny, mniej więcej kulisty, o długości do 2 cm.
|
| OPIS | Kwiaty białe, dość duże, zebrane w płaskie wiechy. Mają odwrotnie jajowate płatki korony, owłosione od środka, przy nasadzie.
|
| SIEDLISKO | Lasy, brzegi lasów, skaliste zbocza, gleby płytkie, gliniaste i kamieniste, podłoże wapienne. Roślina ozdobna - często sadzona wzdłuż dróg i ulic. Wyróżnia się charakterystycznym srebrzystym zabarwieniem młodych liści. Jest wytrzymały na suszę, dobrze znosi zanieczyszczenia powietrza i nie ma specjalnych wymagań co do gleby. |
| WYSOKOŚĆ | do 15 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| UWAGI | Tworzy liczne mieszańce, nawet międzygatunkowe. |
