RODZAJ | Wierzba |
GATUNEK | trójpręcikowa |
RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Salix triandra |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji, Europie i Afryce Północnej. W Polsce w stanie naturalnym występuje na całym obszarze, bardziej pospolita jest w Karpatach i na południu Polski. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Krzew, rzadziej małe drzewo o wysokości do 7 m i gałęziach wzniesionych i odstających.
|
KORA, PĘDY | Gałęzie brązowe lub żółtozielone i bez sinego nalotu, niełamliwe, nagie. Pędy długie i elastyczne. Kora ma barwę szarobrązową, łatwo łuszcząca się na starszych gałęziach (podobnie, jak u platana). Pączki zaostrzone i nagie.
|
LIŚCIE | Wąskoeliptyczne, krótko zaostrzone, o długości 5-10 cm i gruczołkowato piłkowanych brzegach. Górą liście ciemmnozielone, na spodniej stronie zielone lub niebieskawe, nagie. Są podobne do liści wierzby kruchej. Ogonki liściowe długości 1--2 cm, nagie. Przylistki trwałe, drobne, o nerkowatym kształcie. Liście nie czernieją podczas schnięcia.
|
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | orebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.
|
OPIS | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach - górą czarnych lub rdzawych, dołem jasnych. Przysadki trwałe, pozostają na pędach do dojrzenia owoców. Kotki cienkie i luźnokwiatowe. Kwiaty żeńskie z jednym miodnikiem, wyrastający na trzonku słupek bez szyjki, o znamionach grubych i poziomo odstających, bardzo krótkich. Każdy kwiat męski ma dwa miodniki. Charakterystyczną cechą gatunkowa jest występowanie w kwiatach męskich 3 pręcików. Są one w nasadzie gęsto owłosione.
|
SIEDLISKO | Zarośla nadrzeczne, rowy, wilgotne obrzeża łąk. W górach do regla dolnego. |
WYSOKOŚĆ | do 7 m. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień. |
UWAGI | Tworzy liczne mieszańce. |