| RODZAJ | Wierzba |
| GATUNEK | płacząca |
| RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Salix alba 'Tristis' |
| WYSTĘPOWANIE | Kultywar wierzby białej. Pochodzi z Europy południowej. W Polsce jest uprawiany. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Dorasta do 24 m wysokości. Rozłożysta korona ze zwisającymi, długimi, cienkimi, giętkimi i żółtymi gałęziami. W sprzyjających warunkach pojedyncze pędy mogą osiągać 6 m długości.
 |
| KORA, PĘDY | Kora ma jasno szaro-brązową barwę. Jest spękana. Pędy mają zieloną barwę, lecz później w pełnym nasłonecznieniu zmieniają kolor na szaro-złocisty.
|
| LIŚCIE | Węższe niż u wierzby białej, gęsto, drobno piłkowane, długie wąskolancetowate, na końcu zaostrzone. Początkowo owłosione, lecz szybko stają się nagie. Od spodu mają niebieskoszarą barwę.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Torebka.
|
| OPIS | Przeważają kwiaty męskie, co w czasie kwitnienia dodaje drzewu żółtego koloru. Kwiat żeński składa się z gruczołu miodnikowego i jednego słupka, a kwiat męski z dwóch gruczołów miodnikowych i dwóch pręcików.
|
| SIEDLISKO | Roślina ozdobna: nadaje się do nasadzeń nadwodnych, nieodpowiednia jest na suche gleby. Szczególnie ozdobna jest zimą i wczesną wiosną. |
| WYSOKOŚĆ | do 24 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
