| RODZAJ | Świerk |
| GATUNEK | pospolity |
| RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Picea abies |
| WYSTĘPOWANIE | Zasięg tego gatunku rozciąga się na północy Europy od Norwegii do Rosji, występuje także w Alpach, Sudetach, Karpatach oraz na Bałkanach. Na wschodzie sięga Uralu, gdzie stopniowo wypiera go świerk syberyjski (Picea obovata). Północna granica występowania przebiega w Norwegii. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Korona smukła, stożkowata. Dolne konary z wiekiem zwieszają się, górne pozostają w większości poziomo. Pień osiąga wysokość 40-50 m, średnica pnia do 1,5 m. Pokrój świerka pospolitego przez całe życie pozostaje regularnie stożkowaty, a jego długi wierzchołek zawsze jest wyprostowany.
 |
| KORA, PĘDY | Kora od różowawobrązowej poprzez sarobrązową do brunatnoszarej, stosunkowo cienka, chropowata i płytko, łuskowato spękana na małe, odpadające poletka, w miejscach uszkodzeń często pokryta białymi naciekami żywicy. Młode pędy bruzdowane, żółtawe lub żółtobrązowe, nagie lub nieznacznie owłosione. Przyrosty roczne na końcach pędów gęsto pokryte soczyście jasnozielonymi, miękkimi szpilkami. W sprzyjających warunkach boczne przyrosty mogą osiągać do 30(50)cm długości, a szczytowy - nawet do 80cm. Pąki jajowate, lekko zaostrzone, jasno- do ciemnobrązowych, z cienkimi, przeważnie zaostrzonymi łuskami, boczne podobnej wielkości co wierzchołkowe, odstające od pędu.
 |
| LIŚCIE | Szpilkowate, długości 1.5-2.5cm, dość sztywne i szpiczasto zakończone przez co bardzo kłujące, czterokanciaste w przekroju, ciemnozielone, od spodu z dwoma delikatnymi, biało nakrapianymi paskami. Igły wyrastają pojedynczo. Są osadzone na małych, brązowych trzoneczkach, a po opadnięciu zostawiają na gałązce ostrą bliznę.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Szyszki zwisające na końcach gałązek, o cylindrycznym kształcie przypominającym "cygaro", duże - długości 10-16 cm, jasnobrązowe. Są tworzone głównie w okolicach wierzchołka drzewa, ale też częściowo na niższych gałęziach. Łuski nasienne o równych brzegach, dość cienkie, przylegające. Nasiona brunatne do czarnych, długości 2-5mm, otoczone podłużnymi skrzydełkami długości 1-2 cm.
 |
| OPIS | Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne, zebrane w szyszeczki. Męskie szyszeczki wzniesione, początkowo jajowate i małe - długości 1-1.5cm, różowoczerwone, z czasem wydłużają się i stają żółtawe. Są rozmieszczone w obrębie całej korony, po uwolnieniu pyłku rozpadają się. Żeńskie szyszeczki wyprostowane w górę na końcach pędów, podługowate, potem stożkowate, większe od męskich - długości 2-4 cm, karminowoczerwone, tworzą się masowo tylko w górnej częsci korony, są trwałe (przekształcają się w zwisające szyszki).
|
| SIEDLISKO | Jest to jedyny gatunek świerka występujący naturalnie w Polsce. Rośnie głównie w północno-wschodniej części kraju, na południu Polski, w górach i na pogórzu. Nie występuje w sposób naturalny w centralnej i zachodniej Polsce (tzw. pas bezświerkowy). |
| WYSOKOŚĆ | do 50 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
