| RODZAJ | Orzesznik |
| GATUNEK | gorzki |
| RODZINA | Orzechowate (Juglandaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Carya cordiformis |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w Ameryce Północnej. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| POKRÓJ | Drzewo dorastające do 30 m wysokości. Pień jest długi i mało zbieżysty, rozgałęzia się u okazów rosnących wewnątrz lasu dopiero od 3/4 wysokości. Korona jest zwykle dość szeroko rozpostarta, zaokrąglona na szczycie, najszersza powyżej połowy wysokości. Konary są zwykle wzniesione.
|
| KORA, PĘDY | Kora jest gęsto spękana. Starsze drzewa mają ją bardziej postrzępioną, młode gładką jasnoszarą. Pędy mają oliwkową barwę i są smukłe. Młode są owłosione, lecz szybko stają się nagie. Pąk szczytowy jest owłosiony. Ma żywo żółtą barwę, szczególnie w okresie zimowym, czyniąc gatunek łatwo rozpoznawalnym.
|
| LIŚCIE | Liście nieparzystopierzaste składające się najczęściej z 7-9 małych listków (podobne do liści jesionu pensylwańskiego), o długości do 38 cm. Brzeg blaszki jest drobno i ostro piłkowany. Od góry blaszka jest ciemnozielona, od dołu jaśniejsza, omszone przy nerwach. Ogonek liściowy jest lekko i trwale owłosiony na całej długości.
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Małe pestkowce, w zarysie okrągłe o średnicy około 25 mm. Mięsista otoczka pestki jest żółtozielona, po dojrzeniu owoców od szczytu do około połowy długości owocu rozdziela się na cztery łatki. Nasiona otoczone cienkim zdrewniałym endokarpem, są czerwono-brązowe, jadalne, lecz mają gorzki smak.
|
| OPIS | Kwiaty męskie zebrane w zielone kotki, o długości 8 - 10 cm, i wyrastają w pachwinach liści z poprzedniego sezonu lub w pobliżu pierścienia kończącego wzrost w poprzednim roku. Żółtawe kwiaty żeńskie wyrastają na krótkich podstawkach na początku tegorocznego wzrostu i mają około 13 mm długości.
|
| SIEDLISKO | Najlepiej rośnie na głębokich, glebach o dużej wilgotności, zwykle wzdłuż rzek i na bagnach. |
| WYSOKOŚĆ | do 30 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Ze względu na długo wiszące jesienią i ładnie przebarwiające się liście jest cenione jako drzewo ozdobne. |
