| RODZAJ | Mydlnica |
| GATUNEK | lekarska |
| RODZINA | Goździkowate (Caryophyllaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Saponaria officinalis |
| WYSTĘPOWANIE | Naturalny obszar jej występowania to Europa, Azja i Afryka Północna. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Wzniesiona, nieco owłosiona, często z odcieniem czerwonym lub fioletowym.
|
| LIŚCIE | Naprzeciwległe, jajowatolancetowate, o 3 nerwach, zaostrzone.
|
| KOLOR KWIATÓW | różowy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Płatki wcięte, opatrzone 2 języczkami, najczęściej w gęstych wierzchotkach na szczycie pędów głównego i bocznych.
 |
| SIEDLISKO | Aluwialne tarasy, przydroża, zbocza, miedze, świetliste zarośla. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 80 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - wrzesień. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Działanie : wykrztuśne, pobudzające czynności żołądka i trzustki, żółciopędne. Unieszkodliwia cholesterol, ułatwia wchłanianie związków trudno przyswajalnych przez organizm (np. sole żelaza, wapnia). Używana jest też w zapaleniach oskrzeli i tchawicy, przy kaszlu. Używana jest w postaci odwaru. Musi być stosowana pod kontrolą lekarza. |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Duże dawki saponin zawartych w kłączach i korzeniach mydlnicy po doustnym spożyciu drażnią żołądek i jelita, powodują wymioty, biegunki. Nie wolno też okładać ran preparatami mydlnicy. Zwierzęta nie jedzą tej rośliny - jest dla nich również trująca. |
| UWAGI | Dawniej, gdy nie znano mydła, do mycia używano m.in. odwarów z korzeni mydlnicy. Są skuteczne, pienią się obficie i swoimi własnościami przewyższają mydła, gdyż nie niszczą skóry i nie powodują alergii u ludzi uczulonych na mydło. |
