| RODZAJ | Morwa |
| GATUNEK | biała |
| RODZINA | Morwowate (Moraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Morus alba |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Chin. Później zaczęto ją uprawiać również w innych rejonach świata. Rozprzestrzeniła się z upraw i obecnie rośnie dziko w Afryce, Ameryce Północnej i Południowej oraz na wyspach Pacyfiku. W Europie zaczęto ją uprawiać od XI wieku. W Polsce występuje często, jako jedyny gatunek morwy. Ze względu na fioletowo-czarną barwę owoców morwa biała bywa mylnie brana za morwę czarną lub czerwoną. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Pokrój. Niewielkie drzewo liściaste o krótkim pniu i okrągławej koronie. Dość często występuje też w formie krzewiastej. Pień krótki i krępy, często krzywy lub pochylony. Korona okrągława, stosunkowo szeroka, gęsta. Konary rosochate, rzadko rozstawione, dość grube przy tym jednak łamliwe.
|
| KORA, PĘDY | Kora ciemnoszara do brunatnoczerwonej, z podłużnymi, łukowatymi bruzdami, uszkodzona (zwłaszcza młoda) wydziela obficie biały sok mleczny. Młode pędy proste i cienkie, obłe, początkowo oliwkowozielone i lekko omszone, z czasem żółtawoszare i łysiejące.
|
| LIŚCIE | Blaszkowate, pojedyncze. Blaszka o bardzo zmiennym kształcie, w ogólnym zarysie jajowata, bezklapowa lub z 3-5 niesymetrycznymi, często bardzo głębokimi klapami, długości 6-18 cm. Bezklapowe liście przypominają lekko wydłużone liście lipy, posiadają sercowatą i często niesymetryczną nasadę oraz zaostrzony wierzchołek, na brzegu są grubo i dość głęboko nieregularnie piłkowane, z góry ciemnozielone, bardzo mocno błyszczące, nagie, od spodu matowe, z kępkami białych włosków tylko na głównych nerwach. Ustawienie skrętoległe na 1.5-2 cm ogonkach. Ogonki owłosione, z góry rynienkowate, wydzielają sok mleczny.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Małe orzeszki otoczone mięsistymi listkami okwiatu i zebrane po kilkadziesiąt sztuk w niewielkie, osadzone na szypułkach, jajowato-owalne lub walcowate owocostan. Owocostany te kształtem i rozmiarami przypominają jeżyny. Mają one długość 1-2 cm, a ich kolor najpierw biały, jednak z biegiem czasu ciemnieje przybierając bladoróżowe zabarwienie, a czasami niemal czarny. Owoce są bardzo soczyste i jadalne.
 |
| OPIS | Kwiaty rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne. Kwiaty męskie zebrane w kotkowate kwiatostany wyrastające w kątach liści. Kotki jasnozielone, podłużne, dosyć krótkie - długości 3-7 cm, zwisające na szypułkach. Kwiaty żeńskie w bardzo krótkich (poniżej 2 cm), główkowatych i pękatych, zwykle wzniesionych kwiatostanach. Pojedyncze kwiaty żeńskie drobne i niepozorne, czterokrotne, z dwoma wystającymi, pierzastymi znamionami.
 |
| SIEDLISKO | Zadrzewienia śródpolne, zarośla. Gatunek miejscami dziczejący. Drzewo o minimalnych wymaganiach glebowych, światło- i ciepłolubne, stosunkowo wrażliwe na mróz, odporne natomiast na zanieczyszczenia powietrza. |
| WYSOKOŚĆ | do 15 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Liście morwy białej wykazują właściwości lecznicze. Działają stabilizująco na poziom cukru we krwi, ograniczając jego przyswajanie przez organizm, dlatego mogą być polecane pomocniczo w cukrzycy typu 2 oraz przy odchudzaniu. |
| UWAGI | Od dawna uprawiana była w Chinach w związku z hodowlą jedwabnika morwowego. Jej liście stanowią pożywienie dla gąsienic tych owadów. |
