RODZAJ | Koniczyna |
GATUNEK | białoróżowa |
RODZINA | Bobowate (Fabaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Trifolium hybridum |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z obszarów Azji, Europy i Afryki Północnej. W Polsce jest rośliną uprawną, rośnie również dziko i jest gatunkiem pospolitym.
|
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Bylina o nielicznych, dołem często przylegających do ziemi, potem łukowato wzniesionych, dętych łodygach, długości 30-60 cm. Łodygi są nagie.
|
LIŚCIE | Przylistki skórzaste, liście przynasadowe na długich ogonkach (do 20 cm). Natomiast liście łodygowe i wierzchołkowe złożone z 3 odwrotnie jajowatych, drobno piłkowanych listków są na ogonkach.
|
KWIATOSTAN | główka
|
KOLOR KWIATÓW | biały
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | motylkowe
|
OPIS | Kwiaty motylkowe, kwiatostanem są kuliste główki z białą koroną, później różowiejącą. Szypułki wewnętrznych kwiatów w główce są 2-3 razy dłuższe od rurki kielicha. Żagielek znacznie dłuższy od skrzydełek i łódeczki.
|
SIEDLISKO | Siedliska ruderalne, łąki, przydroża, pastwiska. Jest uprawiana jako pasza dla zwierząt. Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Unii Europejskiej. Dobrze znosi mrozy, udeptywanie i przygryzanie. |
WYSOKOŚĆ | 30 - 60 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - wrzesień. |
CECHY CHARAKTER. | Przylistki do 1/4 ze sobą zrosłe. Łodyga dęta. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | W lecznictwie ludowym napar z kwitnącego ziela stosowany jest jako środek przeciwzapalny, przeciwbólowy, zmiękczający i przeczyszczający. |
UWAGI | Inne nazwy: koniczyna szwedzka.
W Polsce występują 2 podgatunki: 1) subsp. hybridum - gatunek typowy o słabo rozagałęzionej, dętej i wzniesionej łodydze,listkach długości 2-3 cm, białawo-różowej kornie długości 7-12 mm. Rośnie na bardziej wilgotnych miejscach i jest rośliną uprawną.
2) subsp. elegans - łodyga w nasadzie jest pełna i leżąca, listki mają długość 1-2 cm, różowa korona kwiatów 5-7 mm. Rośnie w bardziej suchych miejscach. |