| RODZAJ | Biota |
| GATUNEK | wschodnia |
| RODZINA | Cyprysowate (Cupressaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Platycladus orientalis |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Korei, Mandżurii oraz na północnych obszarach Chin. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Wolno rosnące, niewielkie drzewa lub duże krzewy o regularnym, jajowatym pokroju. Osiąga 8-10 m wysokości, najczęściej wytwarza kilka pni.
|
| KORA, PĘDY | Pędy skierowane ku górze, o wachlarzowatych rozgałęzieniach gęsto ustawionych w jednej płaszczyźnie. Kora czerwonobrązowa, łuszcząca się płatami.
|
| LIŚCIE | Łuskowate, jednakowe po obu stronach, soczysto zielone, wąskie, długości 2-4 mm, przylegające do pędów. Są delikatniejsze i drobniejsze niż u przedstawicieli żywotnika. Zimą często brunatnieją.
|
| KOLOR KWIATÓW | ...
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Szyszki młode zielone do niebieskawych, mięsiste. Osiągają 15-25 mm długości. Dojrzewają po 8 miesiącach od zapylenia, brązowieją. Łuski grube, rogowato zgięte, najczęściej jest ich 6-12. Nasiona długości 4-6 mm, bez skrzydełek.
|
| OPIS | Drzewo jednopienne, rozdzielnopłciowe.
 |
| SIEDLISKO | Uprawiany w Japonii, także w Europie, głównie w rejonie Morza Czarnego i Śródziemnego. Preferuje dobrze nasłonecznione, ciepłe i osłonięte miejsca o dużej wilgotności powietrza. Wytrzymały na suszę. Dobrze rośnie na glebach wilgotnych, Zasobnych w wapń. Wymaga stanowisk osłoniętych od wiatru. |
| WYSOKOŚĆ | do 10 m. |
| OKRES KWITNIENIA | |
| CECHY CHARAKTER. | Najczęściej posiada kilka pni, które rozdzielają się już kilkanaście centymetrów nad ziemią. |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Zawiera trujące tujony.Zewnętrznie działa drażniąco na skórę; wewnętrznie wywołuje drgawki i degeneracyjne zmiany w wątrobie i nerkach,krwawienia ze śluzówki żołądka. |
| UWAGI | Pierwotnie gatunek ten zaliczany był do rodzaju żywotnik pod nazwą Thuja orientalis (pol. żywotnik wschodni) lecz obecnie został wyodrębniony we własnym jednogatunkowym rodzaju Platycladus (pol. biota). |
