| RODZAJ | Klon |
| GATUNEK | polny |
| RODZINA | Mydleńcowate (Sapindaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Acer campestre |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w południowej i środkowej Europie, na Kaukazie i w Azji Mniejszej. W Polsce rozpowszechniony na Pogórzu Karpackim, w dolinie Wisły, na Śląsku Górnym i Dolnym, w Wielkopolsce i Kujawach. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Małe drzewo liściaste o krótkim, krzywym pniu i okrągławej, gęsto ugałęzionej koronie. W niesprzyjających warunkach może też wyrastać jako duży krzew. Pień średniej grubości, stosunkowo krótki, często wygięty. Korona rozłożysta, okrągława, gęsto ugałęziona.
 |
| KORA, PĘDY | Kora szarobrunatna, podłużnie siatkowato spękana (nieco głębiej niż u klonu zwyczajnego), często skorkowaciała. Młode pędy proste i cienkie, okrągłe w przekroju, początkowo żółtawobrązowe, posiadają duży, sześcioboczny rdzeń.
 |
| LIŚCIE | Blaszkowate, pojedyncze. Blaszka o zmiennej formie, przeważnie w ogólnym zarysie okrągława, dłoniasto 3-5 klapowa, stosunkowo mała, szersza niż dłuższa: dł. 5-8 cm i szer. do 5-10 cm, matowo ciemnozielona (od spodu szarozielona), nieco skórzasta, owłosiona tylko w kątach nerwów na spodzie. Klapy jajowate, dość płytkie, całobrzegie lub łagodnie, falisto obrzeżone. Ustawienie naprzeciwległe na 2-7cm ogonkach. Ogonki wydzielają mleczny sok (ważna cecha rozpoznawcza).
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Podwójne skrzydlaki z płaskawymi orzeszkami i skrzydełkami długości 3-4cm, ustawionymi pod kątem niemal 180°, często rozpadają się po dojrzeniu.
 |
| OPIS | Kwiaty obupłciowe lub rozdzielnopłciowe (wówczas rozmieszczone jednopiennie), owadopylne i bardzo miododajne, zebrane po około 10 sztuk we wzniesione, owłosione podbaldachy długości 4-6 cm. Pojedyncze kwiaty zielonkawożółte, posiadają podwójny, 5-krotny okwiat oraz osadzone na okrągłym dysku miodnikowym 8 pręcików i 1 słupek. Płatki korony identyczne z działkami kielicha, wąskie, na brzegach wyraźnie, biało owłosione.
|
| SIEDLISKO | W Polsce występuje na nizinach i w niższych położeniach górskich (do ok. 700 m.n.p.m.), przeważnie w zaroślach śródpolnych, na nasłonecznionych zboczach oraz w lasach mieszanych z dużą ilością krzewów (często na ich skrajach), głównie grądach dębowo-grabowych, rzadziej w łęgach wiązowo-jesionowych. Gatunek ogólnie mało wymagający, lubiący gleby świeże i przepuszczale, lekko zasadowe, ciepłolubny, preferujący półcień, ale całkiem dobrze radzący sobie także na stanowiskach zarówno słonecznych jak i zacienionych, odporny na suszę, zanieczyszczenia powietrza, choroby i szkodniki. |
| WYSOKOŚĆ | do 10 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Wiek najstarszego klona polnego w Polsce jest szacowany na ponad 330 lat. Inne nazwy: paklon. |
