| RODZAJ | Kasztanowiec |
| GATUNEK | czerwony |
| RODZINA | Mydleńcowate (Sapindaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Aesculus × carnea |
| WYSTĘPOWANIE | Mieszaniec dwóch gatunków kasztanowca: europejskiego i amerykańskiego. Powstał przypadkowo w Niemczech na początku XIX wieku. Jest uprawiany jako roślina ozdobna. Mimo że jest mieszańcem, udaje się go wyhodować przez wysiew nasion. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Dorastający do 20m wysokości kasztanowiec czerwony jest drzewem nieco mniejszym i wolniej rosnącym niż kasztanowiec biały. Ma szeroką, kulistawą, często nieco nieregularną koronę z widocznym do jej górnych części pniem. W Polsce kasztanowiec czerwony jest bardzo często szczepiony na silniej rosnącym kasztanowcu zwyczajnym, stąd u wielu drzew cechy pnia i kory mogą pochodzić właśnie od kasztanowca zwyczajnego.
 |
| KORA, PĘDY | Pąki kasztanowca czerwonego są tylko nieznacznie lepkie, mają długość 1-2cm i matowy, zielonobrązowy kolor.
|
| LIŚCIE | Dłoniasto złożone z 5(7) listków liście są mniejsze niż u kasztanowca zwyczajnego, ustawione naprzeciwlegle na podobnej długości (do ok. 20 cm) ogonkach. Eliptyczno-rombowate listki są najszersze w okolicach środka, a ich długość zawiera się w przedziale 10-12 cm; są więc mniejsze niż u kasztanowca zwyczajnego. Wyraźnie grubiej piłkowane i sztywniejsze w dotyku, posiadają one harmonijkowato pofałdowaną powierzchnię. Ich kolor jest błyszcząco ciemnozielony, minimalnie ciemniejszy niż u kasztanowca białego. Jesienią nie przebarwiają się - opadają zielone lub po prostu wysychają na drzewie, przyjmując szarobrązowy kolor.
|
| KOLOR KWIATÓW | różowy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Tworzy niewielką ilość owoców. Mają postać żóławobrązowych, słabo kolczastych lub niemal gładkich torebek, nieco mniejszych niż u kasztanowca zwyczajnego, zawierających jednak wewnątrz większe i jeszcze bardziej błyszczące, przeważnie tylko jedno nasiono.
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w bardzo liczne, podobnego kształtu i rozmiarów (do 20cm) jak u kasztanowca zwyczajnego stojące, stożkowate wiechy, różnią się od nich niejednolitym, różowoczerwonym kolorem. Odcień tego koloru jest zależny od odmiany i waha się od jasnozóżowego do ciemnoróżowoczerwonego.
|
| SIEDLISKO | W Polsce jest często uprawiany jako drzewo ozdobne, sporadycznie jest też sadzony w lasach w celu skarmiania kasztanami zwierząt płowych. Preferuje gleby żyzne, bogate w wapno, głębokie i wilgotne, światłolubny jednak zupełnie dobrze znoszący zacienienie, mrozoodporny. |
| WYSOKOŚĆ | do 20 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec. |
