| RODZAJ | Jarząb |
| GATUNEK | pospolity |
| RODZINA | Różowate (Rosaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Sorbus aucuparia |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Europie, południowo-zachodniej Azji, zachodniej Syberii. W Polsce pospolity na całym obszarze. Roślina ozdobna - dekoracyjne owoce, długo utrzymujące się. Roślina często sadzona w parkach, alejach i ogrodach. Oprócz formy typowej używa się w tym celu różnych odmian ozdobnych. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Drzewo lub krzew delikatnie zbudowane o dość cienkim, często wielokrotnym pniu i prześwitującej koronie. Dorasta do 15 m wysokości.
 |
| KORA, PĘDY | Młode pędy owłosione, później nagie. Pączki stożkowate, wydłużone i szarosiwo owłosione. Pączki szczytowe duże, nieco zagięte u góry i niewyraźnie 3-łuskowe, boczne pozornie jednołuskowe. Kora gładka i jasna.
 |
| LIŚCIE | Ulistnienie skrętoległe. Liście nieparzysto-pierzaste, złożone z 9-15 listków, pojedynczo piłkowanych, u nasady całobrzegich. Po roztarciu pachną gorzkimi migdałami. Od spodu za młodu szaro owłosione, później łysiejące. Przylistki wcześnie odpadają wyrastające na końcach pędów pionowo do góry. Jesienią przebarwiają się na kolor od złotożółtego do żółtoczerwonego.
 |
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Tzw. owoce pozorne, kuliste, pomarańczowe, czerwone, cierpkie i gorzkie, pojawiają się od lipca do października. Mają długość 7-9 mm.
 |
| OPIS | Kwiaty zebrane w gęste, owłosione podbaldachy. Kielich 5-działkowy, korona 5-płatkowa. Płatki korony białe, prawie koliste, o długości 4-5 mm, słupki zazwyczaj 3 (zrośnięte z dnem kwiatowym), pręciki liczne.
|
| SIEDLISKO | Lasy, zarośla, miedze. W Tatrach górska, krzewiasta odmiana (var. glabrata) dochodzi aż do piętra kosówki, stanowiąc znaczącą domieszkę do kosodrzewiny. Jarzębina jest bardzo tolerancyjna pod względem wymagań środowiskowych. |
| WYSOKOŚĆ | do 15 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| UWAGI | Inne nazwy: jarząb pospolity, jarzębina. Najstarszy (i równocześnie najgrubszy) jarząb pospolity w Polsce rośnie w Lubiniu koło Świnoujścia. Drzewo to liczy ponad 150 lat. Surowe owoce są niejadalne, nie tylko z powodu gorzkiego smaku, ale również zawartości trującego składnika (kwas parasorbinowy). Natomiast po przemrożeniu, lub po zanurzeniu na chwilę we wrzątku, tracą trujące właściwości i gorzki smak. Owoce są używane w postaci przetworów, cenione są w kuchni i przetwórstwie. |
