RODZAJ | Głóg |
GATUNEK | jednoszyjkowy |
RODZINA | Różowate (Rosaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Crataegus monogyna |
WYSTĘPOWANIE | Środkowa i południowa Europa, Kaukaz, Azja Mniejsza, północna Afryka. Pospolity od niżu po góry, głównie jednak na nizinach. Występuje najczęściej w zaroślach śródpolnych, na nieużytkach, przy drogach itp., poza tym rośnie w widnych lasach mieszanych i liściastych. Jest także uprawiany. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Krzew lub niewielkie drzewo liściaste z bardzo gęsto ugałęzioną, miotlastą otwartą z góry koroną. Pień niezbyt gruby, przeważnie pochylony i nisko rozgałęziony, często wielokrotny (formy krzewiaste). Korona średnio szeroka, miotlasto wysklepiona, bardzo gęsto ugałęziona, ciernista.
 |
KORA, PĘDY | Gałęzie mocno zdrewniałe, pokryte cierniami. Kora brunatnoszara, płytko spękana na podłużne, często odpadające poletka. Młode pędy cienkie i sztywne, oliwkowozielone, słabo owłosione. Krótkopędy często przekształcone w bardzo ostre ciernie długości 1-2cm. Pąki mieszane, drobne, jajowate do prawie kulistych, zaokrąglone, boczne mniejsze niż wierzchołkowe, odstające od pędu. Łuski brązowoczerwone, ciemno obrzeżone.
 |
LIŚCIE | Blaszkowate, pojedyncze, wyposażone w bardzo duże przylistki. Blaszka długości 3-6 cm, zmienna w formie, zwykle w ogólnym zarysie szerokojajowata lub rombowata, u nasady klinowata, posiada przeważnie 5 bardzo głęboko powcinanych klap (czasem dochodzących niemal do środkowego nerwu), całobrzega, tylko na wierzchołku klap z kilkoma nieregularnymi ząbkami. Z wierzchu ciemnozielona, błyszcząca i naga, od spodu jaśniejsza, w kątach nerwów lekko owłosiona. Ustawienie skrętoległe na ogonkach.
 |
KOLOR KWIATÓW | biały
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
OWOCE | Owoce jabłkowate, kulisto-owalne owocki długości 7-10mm, błyszczącoczerwone, zwisające po kilka sztuk na dość długich szypułkach. Posiadają przeważnie jedną pestkę. Są jadalne i zawierają dużo witaminy C. Owoce pozostają na drzewie długo, często aż do pierwszych mrozów.
 |
OPIS | Kwiaty obupłciowe, owadopylne i miododajne, zebrane po kilka do kilkunastu sztuk w gęste, baldachowate, wzniesione kwiatostany. Pojedyncze kwiaty o średnicy 8-15mm, białe, z 5-krotnym, podwójnym okwiatem. Pręciki w liczbie 20 w kilku 5-10 członowych okółkach, pylniki różowe lub czerwone, słupek jednoszyjkowy - stąd nazwa gatunku.
|
SIEDLISKO | Pospolity od niżu po góry, głównie jednak na nizinach. Występuje najczęściej w zaroślach śródpolnych, na nieużytkach, przy drogach itp. Gatunek mało wymagający, dobrze przystosowujący się do różnych warunków, preferujący gleby ilaste i gliniaste, zasadowe i umiarkowanie suche oraz obszary o większych średniorocznych opadach, światło- i ciepłolubny, odporny na zanieczyszczenia powietrza. Często sadzony jako roślina ozdobna. |
WYSOKOŚĆ | do 4 m. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
CECHY CHARAKTER. | Najczęściej 1 szyjka słupka. Kielich przylegający do owocu. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Działanie: rozkurczające naczynia wieńcowe serca i uspokajające. W postaci naparu lub nalewki spirytusowej stosuje się przy nadciśnieniu, przy nerwicach, bezsenności, dolegliwościach wieku starczego oraz w leczeniu po zawale mięśnia sercowego. |
UWAGI | Inne nazwy: głożyna, ciernie białe, jaworek, bodlak. Owoce są jadalne na surowo, bardziej jednak nadają się na przetwory. |