RODZAJ | Babka |
GATUNEK | zwyczajna |
RODZINA | Babkowate (Plantaginaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Plantago major |
WYSTĘPOWANIE | Rodzimy obszar występowania obejmował Europę i Azję, ale jako gatunek zawleczony rozprzestrzenił się także na innych kontynentach. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Brak. Tylko pęd kwiatonośny.
|
LIŚCIE | Gładkie, szerokojajowate, o 3-9 nerwach, ściągnięte w dość długi ogonek. Wszystkie liście odziomkowe.
|
KWIATOSTAN | kłos
 |
KOLOR KWIATÓW | brunatny
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | do 4
|
OPIS | Kwiaty niewyraźne, brunatne, kłos wysmukły, długi, walcowaty, gęsty, na długiej szypułce.
 |
SIEDLISKO | Brzegi wód, rowy, pastwiska, przydroża. |
WYSOKOŚĆ | 10 - 40 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - wrzesień. |
CECHY CHARAKTER. | Liście w nasadzie zaokrąglone lub sercowate, ostro odgraniczone od ogonka. Torebka najczęściej 8-nasienna. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowcem są liście. Zawierają aukubinę, ksantofil, śluzy, karotenoidy, krzemionkę. Działanie wykrztuśne, łagodnie przeczyszczające i antyseptyczne. Zewnętrznie przy skaleczeniach, obrzękach, oparzeniach, ukąszeniach owadów. |