RODZAJ | Dziurawiec |
GATUNEK | czteroboczny |
RODZINA | Dziurawcowate (Hypericaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Hypericum maculatum |
WYSTĘPOWANIE | W Polsce pospolity na terenie całego kraju, w górach sięga po piętro alpejskie. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, naga, czterokanciasta, nieznacznie rozgałęziona w górze, pozbawiona skrzydełek.
|
LIŚCIE | Eliptyczne bądź jajowate, tępe bądź zaokrąglone, prawie siedzące i nieregularnie punktowane.
|
KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
OPIS | Kwiaty barwy złotożółtej, o średnicy 1,5-2,5 cm, zebrane w gęsty, szczytowy kwiatostan, pięciokrotne, promieniste. Płatki korony eliptyczne, czarno punktowane na brzegach. Działki kielicha szerokoeliptyczne bądź owalne, zaokrąglone na szczycie, całobrzegie, gruczołowato punktowane, 3-4 razy krótsze od płatków korony. Owoc ma postać jajowatej torebki.
 |
SIEDLISKO | Bylina. Zasiedla suche łąki, murawy, polany, przydroża, świetliste lasy i zarośla. |
WYSOKOŚĆ | 20 - 60 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Łodyga 4-kanciasta, bez skrzydełek. Działki na szczycie zaokraglone. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Roślina lecznicza o właściwościach podobnych do dziurawca zwyczajnego. |