RODZAJ | Driakiew |
GATUNEK | żółtawa |
RODZINA | Szczeciowate (Dipsacaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Scabiosa ochroleuca |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w środkowej i południowej Europie, w europejskiej części Rosji, w Turcji, Kazachstanie, Mongolii i Chinach. Dość pospolity na terenie Polski, zarówno na niżu, jak i w niższych położeniach górskich. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, rozgałęziająca się, w dolnej części gęsto owłosiona, górą słabiej.
|
LIŚCIE | Gęsto owłosione przylegającymi włoskami. Liście łodygowe 1-3-pierzastosieczne, złożone z równowąskich odcinków. Liście różyczkowe o lirowatym kształcie lub karbowane albo piłkowane.
|
KWIATOSTAN | główka
|
KOLOR KWIATÓW | żółty
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste
|
OPIS | Kwiaty żółtawobiałe, zebrane w półkulistą główkę o średnicy i omszonych listkach okrywy. Na dnie główki łuseczkowate, drobne przysadki. Kwiaty 5-krotne, lekko grzbieciste, bezwonne. Brzeżne kwiaty w koszyczku dużo większe. Posiadają miseczkowato rozszerzony na szczycie kieliszek o błoniastym brzegu. Kielich przekształcony w szczeciny, w młodych kwiatach brunatne.
|
SIEDLISKO | Bylina lub roślina dwuletnia. Suche zbocza, murawy, przydroża, świetliste zarośla. |
WYSOKOŚĆ | 10 - 80 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - październik. |
UWAGI | Inne nazwy: driakiew żółta. |