RODZAJ | Driakiew |
GATUNEK | lśniąca |
RODZINA | Szczeciowate (Dipsacaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Scabiosa lucida |
WYSTĘPOWANIE | Występuje tylko w środkowej, wschodniej i południowej Europie. Roślina górska, w Polsce występująca wyłącznie w Sudetach, Tatrach, Karpatach Wschodnich i w Pieninach. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, naga, lub nieco tylko omszona. Nie rozgałęzia się, lub niewiele, tylko w górnej części.
|
LIŚCIE | O zróżnicowanym kształcie. Odziomkowe, oraz najniższe łodygowe mają jajowaty lub równowąski kształt i są karbowane. Wyższe liści są 1-2 razy pierzastosieczne, złożone z lancetowatych lub równowąskich, czasami ząbkowanych odcinków, przy czym szczytowy odcinek jest często większy od pozostałych. Liście łodygowe wyrastają w okółku po dwa. Wszystkie liście są nagie, lub orzęsione tylko po brzegach. Są mniej lub więcej lśniące (stąd nazwa gatunkowa rośliny).
 |
KWIATOSTAN | główka
|
KOLOR KWIATÓW | fioletowy
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste
|
OPIS | Kwiaty bezwonne, zebrane są w główkę wyrastającą na długiej szypułce na szczycie łodygi. Główka o średnicy 2-4 cm otoczona jest okrywą z lancetowatych listków. W główce dwojakiego rodzaju kwiaty; większe, znajdujące się na zewnątrz i mniejsze, wewnątrz główki. Kielich złożony z 5 ostek, w dolnej części nieco rozszerzonych, z cienkimi brzeżkami po bokach środkowego nerwu. Ostki te są 3,5-5 razy dłuższe od kieliszka. Korona kwiatu grzbiecista, purpurowofioletowa.
|
SIEDLISKO | Hale górskie, naskalne murawy, suche stoki, szczeliny i półki skalne. Wyłącznie w Sudetach, Tatrach, |
WYSOKOŚĆ | 5 - 60 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Sierpień - październik. |