| RODZAJ | Figowiec |
| GATUNEK | pospolity |
| RODZINA | Morwowate (Moraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Ficus carica |
| WYSTĘPOWANIE | Rodzimy obszar jego występowania obejmował tereny państw Morza Śródziemnego. Obecnie rozprzestrzenił się na tereny Makaronezji, Australii, USA, Ekwadoru i innych państw. |
| STATUS | Efemerofit |
| POKRÓJ | Dwupienne drzewa, osiągające do 10 m wysokości, o pokładających się gałęziach.
|
| KORA, PĘDY | Korowina jasnoszara, gładka. Pędy grube, zielone lub szare i pokryte gruzełkami. Wszystkie części rośliny zawierają sok mleczny, którego jednym z głównych składników jest kauczuk;
|
| LIŚCIE | Opadające, jednosezonowe. W zarysie okrągłe, dłoniasto-3-5-klapowe, o średnicy do 12 cm. Z wierzchu ciemnozielone, szorstkochropowate, od spodu gruczołkowato owłosione.
|
| KOLOR KWIATÓW | ...
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Gruszkowatego kształtu owocostany orzeszkowe zawierające liczne orzeszki i nazywane są figami. To, co w języku potocznym nazywamy owocem figi, w rzeczywistości jest owocostanem rzekomym.
 |
| OPIS | Kwiaty osadzone są na wewnętrznej ściance dzbankowatej, jakby wydrążonej, mięsistej, zgrubiałej osi kwiatostanowej. Rośliny żeńskie wytwarzają jedynie żeńskie kwiaty długoszyjkowe o jednym słupku, które są zdolne do wytwarzania nasion po zapyleniu i dają figi jadalne. Rośliny męskie w górnej części "dzbana" zawiązują pięć (najczęściej) kwiatów męskich o 5 pręcikach i 5-działkowym okwiecie, a pod nimi płone, krótkoszyjkowe, kwiaty żeńskie, zwane wyroślami.
|
| SIEDLISKO | Roślina uprawna, uprawiana już w epoce brązu. Roślina może tolerować sezonowe susze. |
| WYSOKOŚĆ | do 10 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec |
| UWAGI | Inne nazwy: figowiec właściwy. |
