RODZAJ | Urzet |
GATUNEK | barwierski |
RODZINA | Kapustowate (Brassicaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Isatis tinctoria |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z obszarów stepowych południowo-wschodniej części Europy, z Kaukazu, Azji Mniejszej. Obecnie występuje w prawie całej Europie, przeważnie jako zdziczały z upraw. W Polsce bardzo rzadki w stanie dzikim. |
STATUS | Efemerofit |
ŁODYGA | Od spodu miękko owłosiona, ku górze naga i niebieskawo oszroniona.
|
LIŚCIE | Dolne liście łodygowe na ogonkach, jajowate. Górne liście siedzące, strzałkowate, obejmujące łodygę.
 |
KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | do 4
|
OWOCE | Zwisające, pojedyncze łuszczyny, długie do 2,5 cm, przy dojrzewaniu ciemniejące do czarnego fioletu.
|
OPIS | Kwiaty liczne, żółte, zebrane w baldachowatowiechowate kwiatostany. Płatki korony prawie dwa razy dłuższe od działek kielicha. Kielich 4-działkowy, korona 4-płatkowa, 6 pręcików, 1 słupek.
 |
SIEDLISKO | Roślina dwuletnia. Przydroża, kamieniołomy, nasypy, winnice, suche murawy, miejsca ruderalne na glebach wapiennych, bogatych w azot. |
WYSOKOŚĆ | 50 - 140 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - lipiec. |
UWAGI | Jedna z najstarszych znanych ludziom roślin barwierskich. Został sprowadzony do Europy już w starożytności ze względu na dużą zawartość niebieskiego barwnika indygo, który pozyskuje się z liści. |