| RODZAJ | Wierzba |
| GATUNEK | płożąca typowa odm. piaskowa |
| RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Salix repens subsp. repens var. arenaria |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji i Europie. W Polsce roślina rzadka, dziko rośnie wyłącznie nad Bałtykiem |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Mały, płożący się krzew wysokości do 50 cm.
 |
| KORA, PĘDY | Brązowe gałęzie płożące się i podnoszące na końcach. Pączki oraz młode pędy całe silnie owłosione. Pączki ostro zakończone.
|
| LIŚCIE | Eliptycznojajowate, o długości 1,5-2,5 cm i 0,5-1 cm szerokości. Są skórzaste i obustronnie srebrzyście owłosione, szczególnie na spodniej stronie.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Torebka o klapach spiralnie odwiniętych na zewnątrz.
|
| OPIS | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o dwubarwnych przysadkach; górą czarniawych, dołem jasnych. Kotki żeńskie wyrastają na szypułkach, mają jajowato-podługowaty kształt i długość 1,5-2 cm. Ich owłosione słupki o czerwonych znamionach osadzone są na słupku (krótszym od zalążni). Kotki męskie również mają dwubarwne przysadki. Ich kwiaty z jednym miodnikiem mają pręciki u nasady owłosione, o wolnych nitkach i pylnikach początkowo czerwonych, w czasie dojrzewania żółtych, a po przekwitnięciu brunatnych.
 |
| SIEDLISKO | Wydmy nadmorskie. Jest też uprawiana jako roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych. W uprawie przeważnie występują formy szczepione na pniu |
| WYSOKOŚĆ | do 100 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Czasami można spotkać różniące się od typowej formy mieszańce z innymi gatunkami. Mieszańce te przeważnie nie są odróżniane od mieszańców wierzby płożącej. |
