RODZAJ | Wierzba |
GATUNEK | wykrojona |
RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Salix retusa |
WYSTĘPOWANIE | Rodzimym obszarem jej występowania są góry Europy. W Polsce roślina rzadka, występuje głównie w Tatrach. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Bardzo mały, płożący się krzew alpejski, z gałązkami przylegającymi do ziemi lub skał.
|
KORA, PĘDY | Gałązki krótkie i gęsto rozgałęzione, pomiędzy nimi nieliczne długie, prętowate pędy. Pędy nagie, zwykle wyraźnie połyskujące. Pąki wypukłe, okryte pojedynczą łuską, zupełnie tępe, drobne i liczne, nie zwężone u nasady.
|
LIŚCIE | Liście dość grube, odwrotnie jajowate, klinowato zwężające się, na końcach lekko wycięte lub tępe, rzadko lekko zaostrzone. Blaszki liściowe o długości do 2,5 cm, żywozielone, połyskujące, o orzęsionych brzegach, nieowłosione. Nerwy boczne w liczbie 3-4 wyrastają wyraźnie skośnie, na spodniej stronie słabo widoczne. Przylistki odpadają bardzo szybko, tak, że przeważnie nie obserwuje się ich na pędach.
 |
KOLOR KWIATÓW | żółty
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OPIS | Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kotki o nieodpadających łuskach. Kotki, mające wraz z ulistnionym trzonkiem 1-3 cm długości wyrastają jednocześnie z liśćmi. Kwiaty męskie mają po dwa miodniki o nierównej wielkości i dwa wolne pręciki. Kotki żeńskie o łuskach jednobarwnych.
 |
SIEDLISKO | Wszędzie występuje tylko w górach, w Europie na wysokości 1500-2500 m n.p.m.. Występuje w kosówce i piętrze alpejskim, głównie na podłożu wapiennym. Rośnie na skałkach, murawach, wyleżyskach, w miejscach chłodnych o wilgotnym powietrzu. |
WYSOKOŚĆ | do 15 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec. |
CECHY CHARAKTER. | Gałązki przylegające do ziemi lub skał.
Roślina górska. |
UWAGI | W Polsce występuje jeszcze podgatunek - wierzba Kitaibela (Salix retusa ssp. kitaibeliana), przez niektórych uważany za odrębny gatunek. Ma on bardzo podobną budowę, jest tylko około dwukrotnie większy i liście jego mogą być słabo zaostrzone. Występuje w takim samym środowisku jak typowy gatunek. |