RODZAJ | Bieluń |
GATUNEK | fioletowy |
RODZINA | Psiankowate (Solanaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Datura tatula |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Meksyku, rozprzestrzenił się w wielu regionach świata. Obecnie występuje w całej Eurazji i Ameryce Północnej. |
STATUS | Efemerofit |
ŁODYGA | Naga lub lekko omszona, rozgałęziona.
|
LIŚCIE | W zarysie jajowate, zaostrzone, zatokowo ząbkowane.
|
KOLOR KWIATÓW | fioletowy
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
OWOCE | Jajowatookrągława torebka wielkości orzecha włoskiego, pokryta trójkątnymi kolcami.
|
OPIS | Kwiaty kształtu lejkowatego, wyrastające w widłach gałązek lub na szczycie, wzniesione do góry, kielich o długiej rurce zakończonej ostrymi, trójkątnymi ząbkami, korona kwiatu fioletowo nabiegła.
 |
SIEDLISKO | Roślina ruderalna. Czasem uprawiana. Występuje dużo rzadziej od bielunia dziędzierzawy. |
WYSOKOŚĆ | 40 - 80 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Kwiaty fioletowo nabiegłe. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Liście i nasiona zawierają 0,1-0,6% alkaloidów tropanowych. |
WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Roślina jest silnie trującym chwastem ruderalnym (wszystkie części rośliny po spożyciu są niebezpieczne). |
UWAGI | W zasadzie jest to odmiana bielunia dziędzierzawy i nazwa łacińska powinna brzmieć Datura stramonium var. tatula. |