RODZAJ | Turzyca |
GATUNEK | zajęcza |
RODZINA | Ciborowate (Cyperaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Carex ovalis |
WYSTĘPOWANIE | W Polsce dość pospolita. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Roślina trwała, gęstodarniowa.
|
ŁODYGA | Sztywno wzniesiona, tylko u dołu ulistniona, ku górze ostro trójkanciasta i nieco szorstka.
|
LIŚCIE | Pochwy liściowe jasnobrązowe, włókniste. Blaszki liściowe o szorstkich brzegach, płaskie lub rynienkowate, 2-3 mm szerokości.
|
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OPIS | Kwiaty zebrane w kwiatostan kłosowaty, rzadko główkowaty, osiągający 2-4 cm długości i składający się z 3-7 ciasno stojących jajowatych kłosów. Kłosy u dołu z kwiatami męskimi, z żeńskimi u góry. Plewy zaostrzone, jasnobrązowe, biało obrzeżone z zielonym grzbietem.
 |
SIEDLISKO | Występuje w ubogich murawach oraz wilgotnych pastwiskach. |
WYSOKOŚĆ | 20 - 70 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Pęcherzyki obustronnie rozszerzone w brunatne skrzydełka. Kłosów skupionych 4-7. |