| RODZAJ | Mikołajek |
| GATUNEK | olbrzymi |
| RODZINA | Selerowate (Apiaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Eryngium giganteum |
| WYSTĘPOWANIE | W naturze porasta suche tereny gór Kaukazu oraz Turcji. |
| STATUS | Gatunek obcy |
| ŁODYGA | Wyprostowana, słabo rozgałęziona.
|
| LIŚCIE | W pierwszym roku mikołajek olbrzymi wytwarza okazałą rozetę dużych ciemnozielonych, sercowatych liści osadzonych na długich ogonkach. W kolejnym roku ze środka wyrasta okazały pęd kwiatostanowy pokryty jajowatymi ząbkowanymi, sinozielonymi liśćmi o brzegach pokrytych kolcami. Liście łodygowe siedzące z uszkami.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Na szczycie słabo rozgałęzionej łodygi rozwijają się duże główki pojedynczych kwiatów otoczone wieńcem srebrzystych, kolczastych podsadek.
 |
| SIEDLISKO | Rozwija się najlepiej na luźnych, piaszczystych glebach w pełnym słońcu. Rośnie dobrze także na uboższych stanowiskach, ale wtedy kwiatostany są mniejsze a łodygi niższe. Nadmiar wilgoci jest dla niego bardziej szkodliwy niż susza. |
| WYSOKOŚĆ | 80 - 100 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Kwiaty duże, zebrane w jajowatą główkę. |
