| RODZAJ | Zawilec |
| GATUNEK | narcyzowy |
| RODZINA | Jaskrowate (Ranunculaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Anemone narcissiflora |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w południowej i środkowej Europie, w Azji i Ameryce Północnej. W Polsce rośnie tylko w Tatrach, w Sudetach, w Bieszczadach i na Babiej Górze. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Nierozgałęziona, cała jest owłosiona. Dolna jej część jest bezlistna, dopiero tuż pod nasadą kwiatostanu wyrasta w okółku kilka liści, dużo mniejszych od liści odziomkowych.
|
| LIŚCIE | Liście łodygowe są trójdzielne, podzielone na nierówne części. Osadzone są na łodydze siedząco, przy czym ich nasady są zrośnięte. Po liściach tych łatwo można odróżnić zawilca narcyzowego od innych gatunków zawilców. Liści odziomkowych jest od 4 do 8. Mają one długie ogonki, a ich blaszka liściowa jest dłoniasto trójdzielna, a każda z części jeszcze jest trzykrotnie wcięta. Wszystkie liście, łącznie z ogonkami są owłosione.
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
| OPIS | Kwiaty na szczycie łodygi kwiatowej, tuż nad okółkiem liści łodygowych wyrasta kilka kwiatów, tworząc mały baldach. Białe kwiaty mają promienistą budowę. Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę, składa się z 6 do 8 działek, szeroko otwartych, które z zewnątrz są lekko różowe. Owocem są oskrzydlone, duże, płaskie niełupki.
 |
| SIEDLISKO | Roślina górska. Rośnie w szczelinach i na półkach skałek, na halach górskich, na zboczach gór. Można go spotkać zarówno na podłożu wapiennym, jak i granitowym. |
| WYSOKOŚĆ | 50 - 70 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Liście tworzące podkwiatostanowy okółek siedzące, zwykle zrosłe nasadami. Kwiaty 3-8 na szczycie łodygi. Liczne liście odziomkowe. |
| UWAGI | Inne nazwy: zawilec narcyzowaty. |
| Ochrona gatunkowa | Ochrona częściowa (w latach 1946-2014 pod ochroną ścisłą). |
