| RODZAJ | Czeremcha |
| GATUNEK | zwyczajna |
| RODZINA | Różowate (Rosaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Padus avium |
| WYSTĘPOWANIE | Europa, Azja Mniejsza. Piętro pogórza i górskie, rzadziej niziny. Występuje najczęściej w wilgotnych lasach liściastych oraz w zadrzewieniach nad brzegami rzek i zbiorników wodnych. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Drzewo dorastające do 15 m, krzew od 0,5 do 4 m wysokości. Ma szeroką, jajowatą koronę i zwisające gałęzie. Roślina łatwo wytwarza pędy odroślowe, tworząc formę krzewiastą. Często rozrasta się na wiele pni.
|
| KORA, PĘDY | Kora ciemnobrązowa do czarniawej, po roztarciu wydziela nieprzyjemny zapach, zbliżony do migdałów. Pędy grube. Na rocznych pędach nieliczne białawe przetchlinki. Pączki bardzo smukłe, spiczaste, przylegające do gałązek.
|
| LIŚCIE | Jasnozielone, eliptyczne, wydłużone, bardzo gładkie, nieco skórzaste i połyskujące, ustawione skrętolegle. Blaszka liściowa o ostro i dość płytko piłkowanych brzegach, ma długość do 12 cm i posiada do 12 nerwów bocznych. Na spodniej stronie sinozielone, w kątach nerwów wyrastają kępki rudawych włosków (nie posiada rdzawego owłosienia nerwu głównego, jakie występuje u czeremchy amerykańskiej). U podstawy blaszki występują 1-2, łatwo odpadające, zielonkawe gruczołki miodnikowe. Roztarte liście wydzielają silny zapach.
 |
| KWIATOSTAN | grono
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Zebrane w zwisających na czerwonych szypułkach, podłużnych gronach kuliste, błyszczącoczarne pestkowce wielkości ziarna grochu. Są jadalne, ale rzadko spożywane ze względu na małą ilość miąższu oraz jego specyficznie cierpki, słodkawo-gorzki smak, a także niezbyt przyjemny zapachu. U czeremchy zwyczajnej pestka jest pomarszczona, co stanowi ważną cechę odróżniającą ten gatunek od podobnej czeremchy amerykańskiej, posiadającej gładką pestkę.
|
| OPIS | Obupłciowe, owadopylne, zebrane po 20-40 sztuk w podłużne, groniaste, zwykle początkowo stojące, z czasem zwisające kwiatostany długości 8-12cm. Pojedyncze kwiaty o średnicy 1-1.5cm, białe, posiadają podwójny, 5-krotny, wolnopłatkowy okwiat. Płatki korony na brzegach delikatnie ząbkowane, pręciki w liczbie 20, z jasnożółtymi pylnikami, słupek jeden. Kwiaty wydzielają mocny i odurzający zapach.
 |
| SIEDLISKO | Olsy, lasy mieszane, zarośla, łęgi, wzdłuż rzek, strumieni i brzegów jezior. Lubi gleby bogatsze, dość wilgotne, preferuje stanowiska częściowo zacienione. Bywa sadzona w parkach i przy drogach. Stosowana w zadrzewieniach krajobrazowych na podmokłych terenach jako roślina ozdobna. |
| WYSOKOŚĆ | do 15 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| CECHY CHARAKTER. | Dno kwiatowe wewnątrz owłosione. Liście po roztarciu oraz kwiaty o silnym nieprzyjemnym zapachu. |
