RODZAJ | Czartawa |
GATUNEK | pośrednia |
RODZINA | Wiesiołkowate (Onagraceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Circaea intermedia |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w całej Europie, na znacznym obszarze Azji oraz w Afryce Północnej. W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach głównie na południu kraju w Karpatach, Sudetach i na Podkarpaciu. Gatunek neutralny wobec kontynentalizmu. Jest utrwalonym mieszańcem o cechach pośrednich między czartawą pospolitą i czartawą drobną. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, wyprostowana, rozgałęziona, dorastająca do 40 cm wysokości, w środkowej części kanciasta, w obrębie kwiatostanu gruczołowato owłosiona.
|
LIŚCIE | W zarysie jajowato wyciągnięte lub szeroko lancetowate, ząbkowane, u nasady sercowate, osadzone na odstających, długich ogonkach. Liście na obrzeżach i wzdłuż nerwów krótko owłosione.
 |
KWIATOSTAN | grono
|
KOLOR KWIATÓW | biały
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | do 4
|
OWOCE | Maczugowato kulisty, dwunasienny, pokryty krótkimi, haczykowatymi włoskami.
|
OPIS | Bylina. Kwiaty drobne, białe lub różowe, zebrane w rozgałęziony, groniasty kwiatostan. Oprócz kwiatostanu szczytowego występują liczne grona boczne. Kwiaty zwykle bez przysadek. Przed kwitnieniem oś kwiatostanu wydłuża się, co powoduje, że rozwinięte kwiaty i pączki są oddalone od siebie.
|
SIEDLISKO | Rośnie w cienistych, wilgotnych lasach oraz w zbiorowiskach łęgowych w dolinach potoków i na mokradłach. |
WYSOKOŚĆ | 20 - 40 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Szypułki opatrzone przysadkami. Owoc 2-komorowy, komory zwykle nierównej wielkości. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Surowcem jest ziele i owoce. Zawiera flawonoidy w formie glikozydowej, kwas cynamonowy, galusowy, kawowy i ferulowy. |