RODZAJ | Winobluszcz |
GATUNEK | zaroślowy |
RODZINA | Winoroślowate (Vitaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Parthenocissus inserata |
WYSTĘPOWANIE | W stanie naturalnym występuje w Ameryce Północnej. Do Europy sprawadzony w 1629 roku, w Polsce pojawił się w 1806. |
STATUS | Antropofit zadomowiony |
POKRÓJ | Wysokie pnącze samoczepne o młodych pędach zielonych (podobny gatunek - winobluszcz pięciolistkowy - ma młode pędy zaczerwienione). Z węzłów wyrastają wąsy z 3 do 5 rozgałęzieniami owijającymi się wokół podpór i zazwyczaj pozbawionych przylg (także cecha odróżniająca od winobluszczu pięciolistkowego).
|
LIŚCIE | Pięciolistkowe, z obu stron zielone i błyszczące.
|
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Granatowe jagody.
|
OPIS | Kwiaty drobne i niepozorne.
|
SIEDLISKO | Jest często uprawiany, przy czym w odróżnieniu od winobluszczu pięciolistkowego, zalecany jest bardziej do sadzenia przy konstrukcjach ażurowych (np. siatek) niż przy murach. |
WYSOKOŚĆ | do 5 m. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Młode pędy zielone. Wąsy pozbawione przylg. |