RODZAJ | Wierzba |
GATUNEK | biała |
RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Salix alba |
WYSTĘPOWANIE | Rodzimym obszarem jej występowania jest Europa, Azja i Afryka Północna (Algeria, Maroko), rozprzestrzenia się też gdzie indziej. Nie występowała w Skandynawii, Irlandii i Szkocji, ale została tam sprowadzona i jest sadzona jako roślina ozdobna. W Polsce pospolita na całym terytorium. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Drzewo osiągające wysokość do 30 m. Korona szerokorozłożysta. Posiada krótki, często pochyły pień, od którego wznoszą się konary. Często w pniu starszych drzew występują spróchniałe dziuple. Gałęzie giętkie
|
KORA, PĘDY | Kora jest ciemnoszara, popękana. Roczne gałązki cienkie. Pędy są bardzo smukłe. Mają szarą barwę. Są delikatnie owłosione przez cały rok. Pąki są wąskie i spłaszczone.
|
LIŚCIE | Wąskie, lancetowate o długości około 8 cm. Młode liście obustronnie jedwabiście owłosione, starsze tylko na spodniej stronie. Młode listki są żółte. Latem górna strona liści ciemnozielona, spodnia srebrzysta.
 |
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Filcowato owłosiona szara torebka. Nasiona bardzo drobne z pęczkiem srebrnych włosków.
|
OPIS | Jest rośliną dwupienną, kwiaty zebrane w kwiatostany zwane kotkami, lub zwyczajowo baziami. Kotki żeńskie w nasadzie luźnokwiatowe, o języczkowatych i nietrwałych przysadkach jasnordzawego koloru. Kwiaty z 1 gruczołem miodnikowym, słupek nagi z siedzącą zalążnią. Kotki męskie z jednobarwnymi przysadkami, dwoma gruczołami miodnikowymi i 2 pręcikami o nitkach owłosionych w dolnej części.
|
SIEDLISKO | Zazwyczaj rośnie na brzegach rzek, przy rowach bądź innych miejscach o bardzo wilgotnym podłożu. |
WYSOKOŚĆ | 15-30 m. |
OKRES KWITNIENIA | Marzec - kwiecień. |