RODZAJ | Cyprysik |
GATUNEK | groszkowy |
RODZINA |
Cyprysowate (Cupressaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Chamaecyparis pisifera |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z wysp japońskich. Poza tym jest często uprawiany i czasami dziczejący w wielu innych częściach świata. Sprowadzony do Europy w XIX wieku. Wyhodowano wiele odmian ozdobnych. |
STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
POKRÓJ | Zimozielone drzewo o stożkowej, stosunkowo luźnej koronie, z silnie spłaszczonymi, ułożonymi w jednej płaszczyźnie rozgałęzieniami, często z wiotkim, zwisającym wierzchołkiem. Na naturalnych stanowiskach dorasta do 40-50 m wysokości. Pień prosty, gładki, średniej grubości, często wielokrotny.
|
KORA, PĘDY | Kora czerwonobrązowa, z wiekiem łuszcząca się długimi pasami. Młode pędy cienkie, najpierw zielone, potem brązowawe, zawsze ukryte pod łuskami. Gałązki silnie spłaszczone, wachlarzowato rozpostarte w jednej płaszczyźnie.
|
LIŚCIE | W formie drobnych pazurkowato zgiętych łusek, ciemnozielone i błyszczące, od spodu widoczny biały, woskowaty rysunek przypominający motylek (kokardkę). Łuski błyszczące o odstających końcach (cecha odróżniająca cyprysiki od podobnych żywotników), ułożone w spłaszczonych gałęziach. Ustawienie nakrzyżległe.
 |
KOLOR KWIATÓW | ...
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Małe, złożone z 6-10 zdrewniałych, tarczkowatych, pomarszczonych, ustawionych naprzeciwlegle łusek wielkości nasiona grochu, stąd nazwa gatunku.
|
OPIS | Rozdzielnopłciowe, rozmieszczone jednopiennie, wiatropylne. Kwiaty męskie zebrane w wyrastające na końcach gałązek bardzo drobne (do 3mm długości), jajowate lub maczugowate kwiatostany, najpierw żółtozielonawe, później żółtobrązowawe. Kwiaty żeńskie w nieco większych, kulistych, jasnozielonych szyszeczkach. Łuski nasienne szyszeczek są biało obrzeżone z góry.
 |
SIEDLISKO | Roślina światłolubna, doskonale rosnąca w miejscach o dużej wilgotności powietrza, na glebach kwaśnych, głęboko uprawianych i żyznych. Duża odporność na mróz. |
WYSOKOŚĆ | do 50 m. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - sierpień. |