| RODZAJ | Wiciokrzew |
| GATUNEK | pomorski |
| RODZINA | Przewiertniowate (Caprifoliaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Lonicera periclymenum |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje w Europie zachodniej i południowej, w Polsce osiąga wschodnią granicę zasięgu. Roślina często uprawiana, głównie ze względu na efektowne, silnie pachnące kwiaty. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Pnącze prawoskrętne, osiągające wysokość zwykle do 5 m wysokości. Owija się wokół podpór (np. pni drzew). Różne części rośliny okryte są włoskami gruczołkowymi, które są też przyczyną lepkości końcowych, kwitnących odcinków pędów.
|
| KORA, PĘDY | Pędy gładkie, okrągłe, o długich międzywęźlach i niezgrubiałe w węzłach. Roczne pędy zwykle szaro owłosione i często purpurowo nabiegłe. Starsze okryte popielatoszarą, włóknistą i łuszczącą się korą. Osiągają do kilku cm średnicy. Pąki są wąskostożkowate, ułożone nakrzyżlegle (rzadko 3 w okółku), silnie odstają od pędu. Okryte są wieloma, jasnobrązowymi łuskami, na grzbiecie zaostrzonymi. Ślady po liściach są ciemnoszare, wąskie i osadzone na wyraźnej podstawce. Na pędach widoczne są bardzo liczne, koliste i czarne przetchlinki o różnej wielkości.
|
| LIŚCIE | Ulistnienie naprzeciwległe. Liście krótkoogonkowe, górne siedzące, ale nie zrośnięte u nasady. Blaszka o długości 4-6 cm (rzadko do 9 cm), eliptyczna lub odwrotnie jajowata, na szczycie zaostrzona lub tępa. Brzegi są zwykle całe, choć zdarzają się liście zatokowato wcinane. Za młodu liście są owłosione, z czasem stają się nagie. Z wierzchu są ciemnozielone, od spodu jaśniejsze, sinozielone.
|
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Ciemnoczerwone, kuliste i soczyste niby-jagody z trwałymi ząbkami kielicha na szczycie, okryte lepkimi gruczołkami. Zawierają nieliczne nasiona. Owoce są lekko trujące.
 |
| OPIS | Kwiaty skupione po 3 w wierzchotkach, które z kolei zebrane są w 3-5 okółków tworzących zbity kwiatostan w formie nibygłówki, wyrastający na ogruczolonej szypułce długości 4-9 cm na końcach pędów. Poszczególne kwiaty wsparte są drobnymi podkwiatkami o długości 1-2 mm, częściowo osłaniających zalążnię. Okwiat jak i cały kwiat pięciokrotny, składa się z krótkiego, ogruczolonego kielicha oraz grzbiecistej korony (do 4-5 cm długości) o wyciągniętej rurce (do 2,5 cm długości). Korona jest w pąku i za młodu często purpurowo nabiegła, w czasie kwitnienia kremowobiała, po czym w miarę przekwitania coraz bardziej żółknie. Cała od zewnątrz ogruczolona. Rurka kończy się dwiema odgiętymi wargami, z których dolna jest niepodzielona, a górna, tworzona z 4 zrośniętych płatków, rozcięta jest na 4 łatki. Pręciki w liczbie 5, o zróżnicowanej długości wystają poza rurkę korony. Słupek dolny z nitkowatą szyjką wystającą poza rurkę korony jeszcze dalej niż pręciki.
 |
| SIEDLISKO | Wiciokrzew pomorski spotkać można w świetlistych, rzadziej zacienionych lasach, gdzie rośnie jako podszyt, w zaroślach i zbiorowiskach okrajkowych. Jest to roślina światłolubna, która najsilniej rośnie i kwitnie w miejscach dobrze nasłonecznionych. W lasach optymalnie rozwija się na siedlisku lasu mieszanego bagiennego. |
| WYSOKOŚĆ | do 5 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
| CECHY CHARAKTER. | Cechą charakterystyczną, odmienną od innych przedstawicieli rodzaju, jest brak rdzenia. Wszystkie liście wolne. |
| WŁASNOŚCI TRUJĄCE | Owoce z powodu jaskrawo czerwonej barwy i słodkiego smaku są niestety kuszące, zwłaszcza dla dzieci. Ich spożycie spowodować może zaburzenia trawienia, pracy serca i układu nerwowego, w skrajnych przypadkach prowadzące do śmierci |
| Ochrona gatunkowa | Ochrona częściowa (w latach 1957-2014 ochrona ścisła). |
