RODZAJ | Turzyca |
GATUNEK | siwa |
RODZINA | Ciborowate (Cyperaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Carex canescens |
WYSTĘPOWANIE | W Polsce gatunek pospolity na niżu. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Bylina kępkowa, zazwyczaj z kłączem, niekiedy wytwarzająca rozłogi. Łodyga trójkanciasta, sztywna, górą szorstka, u dołu okryta ciemnobrunatnymi pochwami liściowymi.
|
LIŚCIE | Szarozielone do żywozielonych, na szczycie płaskie, brzegiem ostre, szerokości 1,5-3 mm, krótsze od łodygi.
|
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OPIS | Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane 4-6 obupłciowych, wielokwiatowych, kłosów, tworzących kwiatostan złożony. Kłosy podłużne do eliptycznych, długości 5-8 mm, ku górze rozszerzające się, tępe. Dolna podsadka niekiedy liściowata. W każdym kłosie kwiaty szczytowe męskie, dolne żeńskie, przysadki białawe, z zielonym grzbietem, krótsze od pęcherzyków, długości do 2 mm. Kwiaty męski z trzema pręcikami, żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach wychylających się z pęcherzyka.
|
SIEDLISKO | Występuje głównie na wilgotnych łąkach, torfowiskach niskich i przejściowych, brzegach rzek. |
WYSOKOŚĆ | 20 - 50 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - lipiec. |
CECHY CHARAKTER. | Przysadki żółtawobiałe, pęcherzyki o dzióbku nie rozciętym. |