| RODZAJ | Trzmielina |
| GATUNEK | pnąca |
| RODZINA | Dławiszowate (Celastraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Euonymus fortunei |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Japonii, Chin i Korei. W Europie zaczęto ją uprawiać w 1907 r. W Polsce jest uprawiana jako roślina ozdobna. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Gęsty, nisko ścielący się krzew o wysokości do 0,5 m. Wytwarza korzenie przybyszowe, z których wyrastają nowe pędy i w ten sposób krzew stopniowo rozrasta się na boki.
|
| LIŚCIE | Zimozielone, skórzaste. Mają długość do 6 cm, są jajowate lub eliptyczne, na górnej stronie błyszczące. Jesienią i zimą liście przebarwiają się na purpurowy kolor.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Kwiaty drobne, niepozorne, zebrane w gęste kwiatostany, u nas rzadko zakwita.
 |
| SIEDLISKO | Jest dość często uprawiana, ze względu na swój ładny pokrój, ale przede wszystkim ozdobne liście. Rośnie wolno. Nadaje się na rabaty. |
| WYSOKOŚĆ | 30 - 50 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Lipiec. |
| UWAGI | Inne nazwy: trzmielina Fortune'a. |
