| RODZAJ | Topola |
| GATUNEK | włoska |
| RODZINA | Wierzbowate (Salicaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Populus nigra "Italica" |
| WYSTĘPOWANIE | Sztucznie wyhodowana odmiana topoli czarnej. Została wyhodowana w XVIII wieku w Lombardii we Włoszech. Jest uprawiana na terenie całej Europy. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Drzewo posiada zwarty pokrój. Dorasta do 38 m wysokości. Drzewo bardzo smukłe, z gałęziami ustawionymi niemal pionowo.
 |
| KORA, PĘDY | Gałązki jasnożółte do szarożółtawych. Młode gałązki nie posiadają listwek korkowych. Kora ciemnobrunatna, na starszych egzemplarzach prawie czarna, głęboko spękana. Pąki podługowatojajowate, stożkowe, duże do około 1,4 cm.
|
| LIŚCIE | Liście długości 5-10 cm, długo zaostrzone, u nasady słabo sercowate, brzegiem karbowano-piłkowane, nagie. Zwykle występują w gęstym skupieniu. Gdy są młode, mają zielono-czerwonawy kolor, z czasem robią się ciemnozielone, z mocnym połyskiem, spodem jasnozielone.
 |
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Torebka pękająca 2 klapami. Nasiona opatrzone puchem.
|
| OPIS | Kwiaty bardzo podobne do tych u topoli czarnej. U nasady objęte kubkowatym wyrostkiem, dwupienne, zebrane w kotki. Przysadki kwiatowe czerwone, porozcinane. Pylniki pręcików czerwone, znamiona słupków żółte. Ukazują się w połowie wiosny. Nie posiadają puchu.
|
| SIEDLISKO | Roślina ozdobna: Używana głównie do nasadzeń przy drogach i w parkach. |
| WYSOKOŚĆ | do 38 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Marzec - kwiecień. |
| CECHY CHARAKTER. | Pokrój wąskokolumnowy. |
