| RODZAJ | Tatarak |
| GATUNEK | zwyczajny |
| RODZINA | Tatarakowate (Acoraceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Acorus calamus |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi prawdopodobnie z Indii i Chin, bo tylko tam występują owady zdolne do zapylania tataraku. Rozpowszechniony przez człowieka na całym świecie od strefy subtropikalnej do umiarkowanej. Do Europy trafił w średniowieczu. W Polsce jest pospolity na całym terenie z wyjątkiem Karpat. |
| STATUS | Antropofit zadomowiony |
| ŁODYGA | 3-boczna.
|
| LIŚCIE | Równowąskie, całobrzegie, sztywne.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OPIS | Kwiatostan kolbowaty z pionową liściastą pochwą, pozornie boczny. Kwiaty niepozorne. Kłącze czołgające się. W Europie Środkowej jej owoc nie rozwija się i roślina rozmnaża się wegetatywnie.
 |
| SIEDLISKO | Występuje na brzegach wód, rowów o wolno płynących wodach. |
| WYSOKOŚĆ | 100 - 120 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - lipiec. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Kłącze zawiera cholinę, olejki lotne, związki goryczkowe. Pobudza trawienie. |
