RODZAJ | Śnieguliczka |
GATUNEK | biała |
RODZINA | Przewiertniowate (Caprifoliaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Symphoricarpos albus |
WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Ameryki Północnej, gdzie występuje od Kalifornii po Alaskę. Od dawna spotyka się ją jako roślinę uprawną lub zdziczałą w Europie Środkowej. W Polsce jest powszechnie uprawiana, czasami przejściowo dziczeje. |
STATUS | Antropofit zadomowiony |
POKRÓJ | Krzew o wysokości 1 - 3 m, nagi.
 |
KORA, PĘDY | Gałęzie prosto wzniesione, cienkie, czworokanciaste. Młode pędy są owłosione.
|
LIŚCIE | Niebieskawozielone, okrągławoeliptyczne, ok. 4 cm długości, pojedyncze lub klapowane.
 |
KOLOR KWIATÓW | różowy
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
OWOCE | Charakterystyczne, białe, gąbczaste jagody.
 |
OPIS | Kwiaty różowo-białe, dzwonkowate, zebrane w szczytowe nibykłosy. Jest rośliną miododajną, kwiaty rozwijają się przez całe lato, dzięki czemu pszczoły mogą zbierać nektar przez długi okres. Mają drobny, 5-ząbkowy kielich, 5-łatkową, beczułkowatą i owłosioną wewnątrz koronę,1 słupek i 5 pręcików.
|
SIEDLISKO | Roślina ozdobna. Często uprawiana w parkach, na skwerach i w ogródkach przydomowych. Szczególnie polecana jest na żywopłoty - dość dobrze znosi cięcie i zagęszcza się. Jest bardzo wytrzymała na mrozy oraz suszę i mało wymagająca w stosunku do gleby. |
WYSOKOŚĆ | do 3 m. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
UWAGI | Inne nazwy: śnieguliczka białojagodowa. |