| RODZAJ | Szczawik |
| GATUNEK | zajęczy |
| RODZINA | Szczawikowate (Oxalidaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Oxalis acetosella |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje niemal w całej Europie, na południe sięga po Hiszpanię, Włochy, Półwysep Bałkański i południową część Rosji. Występuje również na Kaukazie, Syberii, w Japonii oraz w Ameryce Północnej i Południowej. Jest pospolity na terenie całej Polski i w niższych położeniach górskich. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Cienka, pełzająca, posiada łuskowate i cienkie rozłogi.
|
| LIŚCIE | Trójlistkowe, cienkie, długoogonkowe, przypominają swym wyglądem liście koniczyny. Wszystkie odziomkowe, odwrotnie sercowate z krótkimi ogonkami.
 |
| KOLOR KWIATÓW | biały
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty promieniste o symetrii 5-krotnej. Pojedyncze, dłuższe od liści, pięciopłatkowe, delikatne, płatki białe, zwykle czerwono żyłkowane z żółtą plamką u nasady.
 |
| SIEDLISKO | Cieniste lasy szpilkowe i mieszane, zarośla. Częsta. |
| WYSOKOŚĆ | 8 - 15 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Bogaty w witaminę C. Stosowanie: przykładać stłuczone liście na rany . W stanach zapalnych dziąseł, żuć świeże liście. Napój ze świeżych liści obniża gorączkę i działa moczopędnie oraz uzupełnia niedobór witaminy C. |
| UWAGI | Liście zawierają kwas szczawiowy i szczawiany. |
