RODZAJ | Sosna |
GATUNEK | himalajska |
RODZINA | Sosnowate (Pinaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Pinus wallichiana |
WYSTĘPOWANIE | Rośnie w Himalajach, od Afganistanu, przez Pakistan, Indie, Tybet, Nepal i Bhutan. |
STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
POKRÓJ | Drzewo iglaste, korona szerokostożkowata, luźna, z gałęziami rosnącymi poziomo. U okazów wolnorosnących gałęzie dłuższe.
|
KORA, PĘDY | Pień prosty, kora początkowo gładka i szara, z wiekiem staje się ciemniejsza, spękana i bruzdkowata. Na obszarze naturalnego występowania dorasta do 30-50 m wysokości, w Europie do 25 m. Pędy nagie, pokryte woskowym nalotem.
|
LIŚCIE | Miękkie i cienkie igły, o srebrzystoszarym zabarwieniu, zwisające, o długości ok. 20 cm, zabrane w pęczki po 5 sztuk. Po wewnętrznej stronie podłużne, biało-niebieskie paski.
|
KOLOR KWIATÓW | żółty
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Szyszki żeńskie cylindryczne, początkowo osadzone pionowo i zieloniebieskie, później zwisające, jasnobrązowe, nieco zakrzywione, osiągają długość ok. 30 cm. Osadzone na długich szypułkach (do 5 cm), w grupach po 1-6. Wierzch szyszki jest bardzo żywiczny, cienkie łuski mają duży, bruzdowaty wyrostek.
|
OPIS | Żółte kwiatostany męskie wyrastają u nasady pędów.
|
SIEDLISKO | Preferuje doliny i nasłonecznione zbocza górskie. Sosna himalajska została wprowadzona do Europy jako drzewo ozdobne, sadzone w parkach. Popularna głównie ze względu na zwisające, długie igły. |
WYSOKOŚĆ | do 25 m. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |