RODZAJ | Przymiotno |
GATUNEK | węgierskie |
RODZINA | Astrowate (Asteraceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Erigeron hungaricus |
WYSTĘPOWANIE | Endemit ogólnokarpacki. Występuje w Górach Rodniańskich, południowo-wschodniej części Karpat oraz w Tatrach. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, pojedyncza, czerwono nabiegła, silnie i szorstko owłosiona, szczególnie w górnej części, bez gruczołów.
|
LIŚCIE | Grube, nieco mięsiste. Liście różyczkowe oraz dolne łodygowe łopatkowate, tępe, zwężające się w krótki i bardzo szeroko uskrzydlony ogonek. Górne liście łodygowe mniejsze i ostro zakończone. Wszystkie liście są orzęsione po bokach, blaszka (przynajmniej na spodniej stronie) jest naga. Po zasuszeniu często stają się żółtozielone.
|
KOLOR KWIATÓW | czerwony
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
OWOCE | Niełupka o długości ok. 2 mm z puchem kielichowym
|
OPIS | Kwiaty zebrane w pojedynczy, niemal półkulisty koszyczek na szczycie łodygi. Średnica koszyczka 2-3 cm. Listki okrywy gęstowełniste, bez gruczołów i przeważnie purpurowe. W koszyczku występują trojakie kwiaty: brzeżne języczkowate, środkowe rurkowate obupłciowe lub żeńskie. Kwiaty obupłciowe i żeńskie są wymieszane, żeńskie mają wąskorurkową koronę. Kwiaty brzeżne języczkowate są czerwone lub liliowe, wszystkie wewnętrzne kwiaty są żółte. Brzeżne kwiaty języczkowate są niemal dwukrotnie dłuższe od środkowych rurkowatych. We wszystkich kwiatach puch kielichowy w jednym szeregu.
|
SIEDLISKO | Bylina. Porasta wilgotne skały i hale, dużo częściej na podłożu wapiennym. Występuje w piętrze kosówki i piętrze alpejskim Tatr. |
WYSOKOŚĆ | 5 - 15 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - sierpień. |
CECHY CHARAKTER. | Łodyga z 1 koszyczkiem, czerwono nabiegła. Dolne liście nico mięsiste. Łuski okrywy gęstowełniste, zwykle purpurowe. |
Ochrona gatunkowa | Ochrona ścisła od 2014r. |