RODZAJ | Bylica |
GATUNEK | piołun |
RODZINA | Astrowate (Asteraceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Artemisia absinthium |
WYSTĘPOWANIE | Piołun jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej. Występuje naturalnie na terenie Europy, Azji oraz Północnej Afryki. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Bruzdkowana, z czasem jej nasada drewnieje, silnie rozkrzewiona, tworząca kępy, dorasta do około metra wysokości. Łodyga i liście mają srebrno-szare, filcowate owłosienie.
|
LIŚCIE | Odziomkowe mają długie ogonki i są potrójnie pierzastodzielne. Wyższe liście łodygowe są siedzące, pierzastodzielne, o tępych odcinkach, najwyższe i wyrastające na łodyżkach kwiatonośnych równowąskolancetowate. Wierzchnia warstwa liści jest popielatozielona, spodnia srebrzystobiaława.
|
KWIATOSTAN | wiecha
 |
KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
OPIS | Kwiaty - koszyczek drobny, kulisty, zwisający, zawierający wyłącznie kwiaty rurkowate, drobne i żółte. Koszyczki zebrane są w boczne grona, a te z kolei tworzą rozłożystą wiechę złożoną.
 |
SIEDLISKO | Miejsca suche i nasłonecznione, porasta słoneczne i kamieniste zbocza, przydroża, rumowiska. |
WYSOKOŚĆ | 40 - 100 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - wrzesień. |
CECHY CHARAKTER. | Dno koszyczka owłosione. Koszyczki drobne. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Zawiera olejek lotny składający się głównie z tujonu i tujolu oraz azulenu, ponadto związki goryczkowe, flawonoidy i garbniki. |