RODZAJ | Podagrycznik |
GATUNEK | pospolity |
RODZINA | Selerowate (Apiaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Aegopodium podagraria |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w Europie i zachodniej Azji, na obszarach o klimacie oceanicznym. W Polsce jest rośliną bardzo pospolitą. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, górą rozgałęziająca się, naga lub krótko owłosiona, w środku pusta (dęta) i bruzdowana.
|
LIŚCIE | Odziomkowe i dolne łodygowe są długoogonkowe, podwójnie trójlistkowe; środkowy listek jest największy. Poszczególne listki są niesymetrycznie jajowate, zaostrzone, pojedynczo lub podwójnie piłkowane, ogonkowe. Dolne liście pochwiasto osadzone na łodydze. Liście górne są pojedynczo trójdzielne.
 |
KOLOR KWIATÓW | biały
 |
ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
OPIS | Drobne kwiaty tworzą duże, podwójne baldachy. Baldachy 12-13 szypułowe, bez pokryw i pokrywek. W poszczególnych baldaszkach jest 12-20 pojedynczych kwiatów na równej długości szorstkich szypułkach. Kwiaty są przedprątne, obupłciowe lub męskie. Płatki korony białe lub jasnoróżowe, o wierzchołkach zagiętych do środka.
|
SIEDLISKO | Wilgotne i świeże zarośla, lasy liściaste, ogrody, przydroża, nad brzegami wód. Często rośnie przy płotach. |
WYSOKOŚĆ | 50 - 100 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - lipiec. |
WŁASNOŚCI LECZNICZE | Roślina posiada działanie słabe uspokajające, moczopędne, przeciwzapalne. Herbata z suszonych liści podagrycznika (1 łyżeczka na 1 szklankę wrzątku, parzyć pod przykryciem przez 15 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 3-4 razy dziennie po 2/3 szklanki) to lek zalecany w kuracji podagry, żylaków odbytu, stanów zapalnych nerek i pęcherza, pomocniczo w kamicy nerkowej oraz na poprawę przemiany materii. Świeże liście przykładane na rany powodują szybsze ich gojenie się. Sokiem wyciśniętym z nich można nacierać miejsca ukąszeń przez owady. |