RODZAJ | Języcznik |
GATUNEK | zwyczajny |
RODZINA | Zanokcicowate |
NAZWA ŁACIŃSKA | Phyllitis scolopendrium |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w Azji, Europie i północnej Afryce. W Polsce występuje rzadko: głównie w Karpatach i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
LIŚCIE | Duże (15 - 60 cm długości i 3,5 - 6 cm szerokości), językowate, niepodzielone liście, co jest wyjątkiem wśród paproci. Są zimotrwałe, mają sercowatą nasadę i zaostrzony koniec, a ich brunatny ogonek pokryty jest łuskami. Wyrastające bezpośrednio z kłącza liście tworzą pióropusz. Brak oddzielnych liści zarodnionośnych. Ogonek liściowy jest pokryty brunatnymi łuskami.
 |
KOLOR KWIATÓW | ...
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | brak kwiatów-zarodniki
|
OPIS | Zarodnie wyrastają na górnej części środkowych liści płonnych, które w okresie zarodnikowania przekształcają się w liście zarodnionośne. Kupki zarodni na spodniej stronie liści, w młodości otoczone zawijką. Mają długość 1-2,5 cm i wyrastają liniowo w równoległych szeregach.
 |
SIEDLISKO | Roślina rośnie w cienistych, wilgotnych lasach, na skałach, zwłaszcza wapiennych, w żlebach. Szczególnie preferuje kamieniste, północne lub północno-wschodnie zbocza. W Polsce występuje rzadko; głównie w Karpatach i na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej. Nieliczne stanowiska ma także na Pogórzu Kaczawskim w Sudetach oraz na Roztoczu. |
WYSOKOŚĆ | 20 - 40 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - wrzesień. |
Ochrona gatunkowa | Ochrona ścisła od 1957r. |