RODZAJ | Oset |
GATUNEK | siny |
RODZINA | Astrowate (Asteraceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Carduus glaucus |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w górach południowej i środkowej Europy, w Polsce w Tatrach i Pieninach i jest tam rośliną średnio pospolitą. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
ŁODYGA | Wzniesiona, prosta, pojedyncza, lub posiadająca kilka wydłużonych gałązek. Oskrzydlona jest tylko dołem, na 1/3 wysokości. Jest prawie bezlistna.
|
LIŚCIE | Ulistnienie skrętoległe. Liście wąskojajowate lub odwrotnie jajowatolancetowate, o zaostrzonych końcach, Są całkiem nagie, brzegi mają podwójnie ząbkowane z cienkimi ostkami. Ostki na pierwszorzędowych ząbkach mają długość do 5 mm, na drugorzędnych ząbkach są mniejsze. Liście mają siny kolor, od tego właśnie pochodzi gatunkowa nazwa rośliny. Dolne liście duże, wyższe wybitnie mniejsze.
|
KWIATOSTAN | koszyczek
|
KOLOR KWIATÓW | fioletowy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
OWOCE | Niełupka o długości 3,5-5 mm z puchem kielichowym.
|
OPIS | Kwiaty zebrane w koszyczek na szczycie pędów kwiatowych. Młode koszyczki zwisają, potem pęd wyprostowuje się. Mająca 15-22 mm długości okrywa koszyczków zbudowana jest z nieodgiętych łusek. Środkowe łuski okrywy o zaokrąglonych wierzchołkach nagle zbiegają w krótki, ostry koniec. Łuski te mają długość 4-6 razy większą od szerokości. Wszystkie kwiaty rurkowe, brzeżne podobne do środkowych. Korona o czerwonofioletowym kolorze. Kielich w postaci puchu kielichowego złożonego z pojedynczych włosków o długości 10-12 mm.
|
SIEDLISKO | Bylina. Rośnie w górach, na skalistych zboczach, suchych korytach potoków, wśród wilgotnych skał, przy ścieżkach, wyłącznie na wapieniu. |
WYSOKOŚĆ | 30 - 60 cm. |
OKRES KWITNIENIA | Lipiec - wrzesień. |
CECHY CHARAKTER. | Liście i skrzydełka łodygi nie podzielone, lecz tylko podwójnie ościsto ząbkowane, sinozielone. |
UWAGI | Tworzy mieszańce z ostem nastroszonym. |