| RODZAJ | Orzesznik |
| GATUNEK | siedmiolistkowy |
| RODZINA | Orzechowate (Juglandaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Carya laciniosa |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w Ameryce Północnej. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Drzewo dorastające do 27 m wysokości. Pokrój jest smukły i nieregularny. Posiada długi pień.
|
| KORA, PĘDY | Kora łuszcząca się wąskimi pasmami, które odstają od pnia. Pędy mają żółtą bądź różową barwę. Młode są owłosione, lecz później stają się nagie. Pąk szczytowy jest duży. Ma około 25 mm grubości. Posiada zielone bądź brązowe łuski.
|
| LIŚCIE | Liście nieparzystopierzaste składające się najczęściej z listków. Są jednymi z największych u orzeszników. Z wierzchu są niemal, natomiast od spodu są lekko omszone. Wierzchołki nieco opadają ku dołowi. Listki mają do 35 cm długości i są twarde i grube. Są niemal bezwonne. Ogonek liściowy jest lekko, jedwabiście owłosiony na całej długości.
|
| KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
| OWOCE | Pestkowce. Są niejadalne
|
| OPIS | Kwiaty zebrane w kotki.
|
| SIEDLISKO | W Polsce uprawiany jako roślina ozdobna. |
| WYSOKOŚĆ | do 27 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
