RODZAJ | Orzech |
GATUNEK | czarny |
RODZINA | Orzechowate (Juglandaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Juglans nigra |
WYSTĘPOWANIE | Występuje naturalnie w Ameryce Północnej w środkowej i wschodniej części Stanów Zjednoczonych. W Polsce jest rzadko uprawiany. |
STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
POKRÓJ | Korona drzewa kulista i szeroka. Dorasta do 35 m wysokości.
|
KORA, PĘDY | Kora ma szarą lub czarniawą barwę. Jest głęboko bruzdowana.
|
LIŚCIE | Liście mają 30-60 cm długości. Są złożone z 10-23 listków o długości 6-12 cm. Listki są podłużnie jajowate, zaokrąglone u nasady, o ostrym wierzchołku, drobno piłkowane. Młode listki są obustronnie gruczołowato owłosione, starsze tylko od spodu. Wydzielają słaby zapach. Ogonek liściowy jest bardzo drobno owłosiony.
|
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Kuliste pestkowce średnicy 3-5 cm. Zewnętrzna okrywa zielona, silnie aromatyczna. Łupina nasiona twarda, gruba, bruzdowana i czarnobrązowa.
|
OPIS | Kwiaty męskie w stożkowatych, grubych, odstających kotkach, zebranych po 2-5 na zeszłorocznych pędach. Kwiaty żeńskie niepozorne, zielonkawe, umieszczone są zawsze po pięć na szczytach gałązek.
 |
SIEDLISKO | Orzech czarny sadzony jest w parkach w całej Europie od XVII wieku jako roślina ozdobna. |
WYSOKOŚĆ | do 35 m. |
OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
UWAGI | Drewno było cenione w meblarstwie artystycznym, ze względu na ciemnobrunatne zabarwienie. Dawniej wykonywano z niego również śmigła do samolotów. Dziś przeważnie przerabia się je na okleiny, z powodu pięknego, kontrastowego rysunku jest wysoko cenione. |