RODZAJ | Olsza |
GATUNEK | zielona |
RODZINA | Brzozowate (Betulaceae) |
NAZWA ŁACIŃSKA | Alnus viridis |
WYSTĘPOWANIE | Występuje w Ameryce Północnej, w Europie i w Azji (m. in. na Syberii i na Kamczatce), sięgając na północ aż do 70 stopnia szer. geogr. W Polsce na naturalnych stanowiskach występuje wyłącznie w Bieszczadach, wysoko w górach. |
STATUS | Gatunek rodzimy |
POKRÓJ | Bardzo rozłożysty krzew (rzadko małe drzewko), o gęstych pędach. Osiąga wysokość przeważnie do 2 m, w dobrych warunkach nawet do 4 m.
|
KORA, PĘDY | Tworzy liczne pędy wygięte na kształt kosy. Roczne pędy o oliwkowozielonym lub czerwonobrunatnym kolorze są nieco spłaszczone i lekko filcowato owłosione. Pąki odstające stożkowate, okryte 4-6 purpurowobrunatnymi lub zielonawymi, orzęsionymi łuskami, czasami nieco lepkie.
|
LIŚCIE | Jajowate lub eliptyczne, o długości 3-6 cm, zaostrzone, brzegi podwójnie piłkowane. Nerwy wyraźnie widoczne, w liczbie 5-10 par, w kątach nieco owłosione.
 |
KOLOR KWIATÓW | zielonkawy
|
ILOŚĆ PŁATKÓW | niepozorne
|
OWOCE | Kuliste lub jajowate owocostany, silnie zdrewniałe, przypominające wyglądem szyszki, zawierające oskrzydlone orzeszki. Długo utrzymują się na roślinie.
|
OPIS | Roślina jednopienna, o oddzielnych kwiatostanach męskich i żeńskich występujących na tej samej roślinie. Już przed zimą na gałązkach występują kwiatostany męskie i żeńskie, które zakwitną dopiero na wiosnę.
 |
SIEDLISKO | W Polsce jest gatunkiem wysokogórskim. W Bieszczadach występuje ponad górną granicą bukowych lasów, zarastając połoniny, na których zaprzestano wypasu bydła, a także opuszczone pola uprawne. |
WYSOKOŚĆ | do 4 m. |
OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
UWAGI | Inne nazwy: kosa olcha. |