| RODZAJ | Miodunka |
| GATUNEK | plamista |
| RODZINA | Ogórecznikowate (Boraginaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Pulmonaria officinalis |
| WYSTĘPOWANIE | Rodzime rejony jej występowania to niemal cała Europa. W Polsce jest rzadka, występuje głównie w części zachodniej i na Pomorzu. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Soczysta, wzniesiona, pojedyncza, lub słabo rozgałęziająca się, kanciasta i cała silnie, gruczołowato owłosiona.
|
| LIŚCIE | Jajowate i zaostrzone liście odziomkowe o szerokości mniej więcej równej ich długości (co najwyżej półtora razy dłuższe od szerokości), rozwijają się wczesną wiosną, równocześnie z kwiatami. U nasady zwężają się, od spodu są jaśniejsze i sztywno owłosione. Ich ogonki liściowe są dłuższe od blaszki. Liście łodygowe w dolnej części mają krótkie, oskrzydlone ogonki, górne są siedzące. Charakterystyczna cechą tego gatunku miodunki jest występowanie na górnej stronie wszystkich liści jasnych, srebrzystych plam.
 |
| KOLOR KWIATÓW | wielobarwny
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OPIS | Kwiaty dwubarwne i różnosłupkowe (heterostylia): młode kwiaty czerwone, później stają się fioletowe. Wyrastają na krótkich, silnie gruczołowato owłosionych szypułkach, tworząc na szczycie łodygi stosunkowo gęsty kwiatostan typu dwustronny sierpik. Kielich lejkowatego kształtu, złożony z 5 jednakowych, trójkątnych ząbków.
 |
| SIEDLISKO | Lasy liściaste, zarośla , głównie na zachodzie kraju i Pomorzu. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 30 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Marzec - maj |
| CECHY CHARAKTER. | Letnie liście płonnych różyczek o blaszce dłuższej od ogonka lub równie długiej. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Działanie : korzystnie wpływa na drogi oddechowe, przyspiesza gojenie się uszkodzonej tkanki płuc, zwapnienie ognisk gruźliczych, usuwanie wydzielin z górnych dróg oddechowych, pobudza ruchy ich nabłonka rzęskowego. Stosuje się ją, przeważnie w mieszance z innymi ziołami, jako środek wykrztuśny przy przewlekłym nieżycie oskrzeli. |
| UWAGI | Inne nazwy: miodunka lekarska. |
