| RODZAJ | Lnica |
| GATUNEK | pospolita |
| RODZINA | Babkowate (Plantaginaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Linaria vulgaris |
| WYSTĘPOWANIE | Występuje na półkuli północnej - w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Roślina pospolita na całym obszarze Polski. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| ŁODYGA | Prosta, niegałęzista lub w dole gałęzista. W górze zwykle ogruczolona, niżej naga.
|
| LIŚCIE | Od 1,5 do 4 mm szerokie, zwykle cienkie, zaostrzone, 1-3 nerwowe.
 |
| KWIATOSTAN | grono
 |
| KOLOR KWIATÓW | żółty
 |
| ILOŚĆ PŁATKÓW | grzbieciste
|
| OPIS | Grona gęstokwiatowe, korona bladożółta, w gardzieli pomarańczowa. Ostroga krótsza od reszty korony, prosta lub słabo zgięta.
 |
| SIEDLISKO | Przydroża, murawy, pola uprawne (chwast), kamieniste zbocza, pastwiska, torfowiska, łąki, rowy. |
| WYSOKOŚĆ | 20 - 90 cm. |
| OKRES KWITNIENIA | Czerwiec - wrzesień |
| CECHY CHARAKTER. | Liście rónowąskie. Łodyga gęsto ulistniona. Korona bez ostrogi, bezwonna, długości 15-22 mm. |
| WŁASNOŚCI LECZNICZE | Zawiera flawonoidy, alkaloidy, fitosterole, pektyny, kwas askorbinowy. Działanie: żółciopędne, przeciwzapalne, przeczyszczające, przyśpieszjące gojenie ran. Stosowanie tylko pod nadzorem lekarza. |
