| RODZAJ | Berberys |
| GATUNEK | koreański |
| RODZINA | Berberysowate (Berberidaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Berberis koreana |
| WYSTĘPOWANIE | Pochodzi z Półwyspu Koreańskiego, do Polski został sprowadzony w 1928 i znajduje się w kolekcji niektórych ogrodów botanicznych, bywa też uprawiany jako roślina ozdobna. |
| STATUS | Gatunek obcy - w Polsce uprawiany |
| POKRÓJ | Krzew o wysokości do 2 m. Rozrasta się poprzez odrosty korzeniowe.
|
| KORA, PĘDY | Pędy wyprostowane, ale przewieszające się pod ciężarem owoców. Pokryte są one różnokształtnymi cierniami. U nasady długich jednorocznych pędów są one liściokształtne, wyżej kłujące, w środku pędów trójdzielne, na szczytach pojedyncze.
|
| LIŚCIE | Eliptyczne lub odwrotnie jajowate, sztywne i skórzaste o zaokrąglonych wierzchołkach i delikatnie piłkowanych brzegach. Mają długość 7-9 cm. Jesienią przebarwiają się na czerwono.
|
| KOLOR KWIATÓW | żółty
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | wiele
|
| OWOCE | Kuliste, jaskrawoczerwone o średnicy do 8 mm. Są to największe owoce wśród wszystkich uprawianych gatunków berberysu.
|
| OPIS | Żółte i silnie pachnące, zebrane w grona o długości do 8 cm.
|
| SIEDLISKO | Jest mrozoodporny, dobrze znosi zanieczyszczenia i suszę, z tego względu może być używany do tworzenia zieleni miejskiej. |
| WYSOKOŚĆ | do 2 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Maj - czerwiec. |
| CECHY CHARAKTER. | Liście okrągławe, duże. |
