| RODZAJ | Grusza |
| GATUNEK | polna |
| RODZINA | Różowate (Rosaceae) |
| NAZWA ŁACIŃSKA | Pyrus pyraster |
| WYSTĘPOWANIE | Naturalny zasięg od północno-zachodniej Afryki, przez Europę po Zakaukazie. |
| STATUS | Gatunek rodzimy |
| POKRÓJ | Niewysokie drzewo, pień często krzywy, korona szeroka, czasem jednostronna. Tworzy odrosty korzeniowe.
|
| KORA, PĘDY | Pędy dość cienkie.
 |
| LIŚCIE | Połyskujące, nieco skórzaste, szpiczastojajowate, sztywne, drobno piłkowane, o ogonkach prawie tej długości co blaszka. Ulistnienie skrętoległe. U form dzikich długość blaszki liściowej 2-6 cm. Za młodu liście nieco owłosione, potem nagie.
 |
| KOLOR KWIATÓW | biały
|
| ILOŚĆ PŁATKÓW | 5
|
| OWOCE | Drobne (poniżej 3 cm średnicy), kuliste lub słabo gruszkowate, ogonek do 4 cm długości, cienk. Zielone, żółte do brązowych, nigdy nie mają czeronawego rumieńca. Owoce zdatne do jedzenia są dopiero po ulęgnięciu.
 |
| OPIS | Kwiaty w baldachokształtnych gronach. W pełni kwitnienia zapach może być wręcz odurzający.
 |
| SIEDLISKO | Rośnie często na miedzach, przy polnych drogach oraz na śródpolnych zadrzewieniach. |
| WYSOKOŚĆ | do 6 m. |
| OKRES KWITNIENIA | Kwiecień - maj. |
| UWAGI | Inne nazwy: grusza dzika, ulęgałka. |
